De laatste blogpost…

/ Justmeiself / 58 reacties

SuusBlogpost

Ik weet echt niet hoe ik dit moet brengen en ik heb geen idee of er lezers van Suus d’r blogs nog niet op de hoogte zijn. Maar met groot verdriet wil ik jullie via deze weg melden dat Suus op afgelopen woensdag is overleden.

Suus zou er zelf ongetwijfeld een heel verhaal aan kunnen wijden, maar op dit moment kan en wil ik dat niet.

Uit alle kaartjes en reacties die we al hebben mogen ontvangen, begrijpen we dat Suus voor gigantisch veel mensen een grote leegte achter laat. Door haar online “aanwezigheid” betreft dit natuurlijk ook een grote groep die wij niet kennen. Daarom hebben we besloten om voor iedereen die behoefte heeft om persoonlijk afscheid te nemen, daarvoor de mogelijkheid te bieden. Suus is gisteren weer thuis gekomen. Op maandag, dinsdag en woensdag is iedereen welkom tussen 13:00 en 15:00 uur. Op donderdag is het afscheid en de crematie. Omdat we het afscheid hier thuis in de tuin houden en de ruimte daardoor beperkt is, hebben we besloten om dat in besloten kring te houden.

Iedereen die haar gaat missen wensen we veel sterkte. Vergeet haar niet!

Denis, Just & Meis

Als je binnen- en buitenkant niet hetzelfde zijn

/ Justmeiself / 2 reacties

Kun je jezelf voorstellen dat je geboren bent als jongen, maar dat je jezelf af en toe ook een meisje voelt? Dat je daardoor eigenlijk niet weet of je nu een jongen of een meisje bent? Dat je zo jong al, altijd zoekende bent naar je identiteit?

Of kun je jezelf voorstellen dat je eigen kind hiermee worstelt?

Ik niet……. Ik kan het me het totaal niet voorstellen, simpelweg vanwege het feit dat ik hier niet mee te maken heb bij mijn eigen kinderen. Ik kan het me niet voorstellen maar ik kan wel proberen te begrijpen hoe dit moet zijn voor ouders die hier WEL mee te maken hebben….

Zo ook de ouders van een klasgenootje van Just. Ze worstelen hier al jaren mee. Hun zoon voelt zichzelf regelmatig een meisje…… En deze lieve betrokken ouders doen er alles aan om hun zoon (van inmiddels 8 jaar) hierbij zoveel mogelijk te ondersteunen.

Dat is ook voor ouders een enorme worsteling. Je wil zo graag dat je kind mag zijn wie hij/zij graag zou willen zijn, maar anderzijds wil je hem beschermen tegen de grote boze buitenwereld. Want HEEJ…… je MOET kiezen he? Je bent OF een jongen, OF een meisje. Maar dat jij het ene moment graag een jurkje draagt en je op en top meid voelt en de andere dag liever “gewoon”als jongen door het leven gaat……DAAR hebben de meeste mensen geen begrip voor.

Vanwege deze worsteling kwam deze desbetreffende moeder bij een voorstelling terecht van theatercollectief  T.H de wei. En ze vroeg me een tijdje geleden al of het mij interessant leek om er met haar mee naar toe te gaan. Niet zo zeer vanwege het stukje “trangender zijn” maar vooral vanwege het stukje “jezelf mogen zijn”.

Dit is uiteraard een item wat mij persoonlijk enorm aanspreekt. Vanmorgen trokken we de stoute schoenen aan en zijn vertrokken naar Bilthoven waar het theatercollectief om 11.00 uur een voorstelling speelde op een scholengemeenschap en waarbij wij van harte welkom waren om ook te komen kijken.

IMG_2666

De voorstelling heet: “De Jongens”

 Een stoer-poëtische voorstelling over jongens en meisjes en wat het betekent als je binnen- en buitenkant niet hetzelfde zijn.

Drie jongens komen elke dag samen om de mooiste avonturen te beleven. Ze bouwen een boomhut midden in de woonkamer, schieten in de gang de grootste bandieten neer en worden zeeziek op een VOC-schip in hun bed. Ze zijn blij met elkaar. En blij dat er geen meisjes in hun verhalen voorkomen. “Meisjes zijn stom en bang voor avontuur. En meisjes willen zelf natuurlijk ook liever een jongen zijn want dat is het allerleukste.”

Maar wat gebeurt er als één van de jongens toch een jurk uit de verkleedkist haalt? De kapitein van het VOC-schip heeft toch ook een vrouw? En misschien wil die vrouw ook wel even kapitein spelen. Of kan dat niet? Waarom mag een jongen niet in een jurk naar school, maar zijn zusje wel? En als die jongen in een jurk loopt, is hij dan ook meteen een meisje?

De vriendschap van de jongens wordt op de proef gesteld als één van hen van binnen anders blijkt dan hij er van buiten uitziet. Kunnen de jongens nu nog wel samen op avontuur? Is die jongen wie hij van binnen is, of is hij wie hij van buiten is? Moet hij zich aanpassen aan de anderen, of kan hij júíst bij zijn vrienden zichzelf zijn?
Met stoere muziek, beeldende scènes en snelle, humoristische teksten snijdt T.H. de Wei in deze hartverwarmende voorstelling een bijzonder thema aan voor jongens en meisjes (6+).

 

We werden hartelijk ontvangen door dit jonge theatergezelschap en gingen tussen de kinderen op de tribune zitten om te kijken. Ik ging er redelijk luchtig naar toe en was vooral heel benieuwd hoe ze een onderwerp als dit, op een kindvriendelijke manier zouden brengen.

En WAT hebben deze meiden ons weggeblazen zeg…..PRACHTIG……werkelijkwaar PRACHTIG. Het raakt mij ENORM. Sowieso emotioneerde het me omdat je naast iemand zit die als het ware naar het verhaal zit te kijken alsof ze het over haar zoon hadden. Voor haar was het ENORM herkenbaar en dus ook heel erg confronterend. We hadden gelukkig net genoeg papieren zakdoekjes bij ons want de tranen biggelden over onze wangen.

IMG_2662

Dit stuk klopte helemaal……. en WAT hebben ze dit onderwerp prachtig weten te verwoorden. Zonder heel zwaar en overdreven in te gaan op het transgender zijn.

De boodschap was vooral dat er een heleboel kinderen (en volwassenen) zijn waarbij de binnenkant anders is dan de buitenkant en dit in de breedste zin van het woord. Hoe ga je er mee om? Ga je dit vertellen tegen je ouders en vrienden? Hoe reageren zij? maar ook…..Hoe zou jij reageren wanneer je beste vriend of vriendin hier mee te maken krijgt??

De sterke verhaallijn in combinatie met het prachtig eenvoudige decor en pure spel, maakte het voor mij een voorstelling die ik het liefst op ELKE school zou willen zien!!

We kennen allemaal het programma hij is een zij van Arie Boomsma en hierin wordt prachtig weergegeven hoe een transformatieproces van een transgender er in de praktijk uit ziet. Super dat dit programma er is. Maar als ik eerlijk moet zijn, vond ik deze voorstelling nog VELE malen dieper binnenkomen dan het tv-programma van Arie. Vooral omdat hier ingestoken wordt op de worsteling en niet op de transformatie. En dat het ook prima is, dat je jezelf af en toe meisje voelt en af en toe jongen…..vooral op jonge leeftijd.

Naderhand hadden we een heel waardevol nagesprek met de meiden van het theatergezelschap en het moest echt even bezinken bij ons. De meiden gaven aan dat het onderwerp TE gewaagd is volgens veel scholen om bespreekbaar te maken bij kinderen. Of scholen vinden dat er  TE weinig kinderen hiermee te maken hebben en er dus het belang van dit onderwerp daardoor niet zo goed inzien…….. Hierdoor hoeven de meiden maar heel soms deze voorstelling te spelen en dreigt hij zelfs te verdwijnen omdat er te weinig animo is……..

Ik wist NIET wat ik hoorde…..in mijn ogen is dit een onderwerp dat juist ENORM bepalend is voor de omgang met elkaar en de basis voor ALLES.…..“Wat is je identiteit en wanneer ben je nu echt jezelf???” En “WIE bepaalt wat normaal is en wanneer ben je dat eigenlijk wel of niet?” Pas als je dat voor jezelf duidelijk hebt, komt de rest! Toch?

En wat zou het toch mooi zijn wanneer onze kinderen deze onderwerpen en problematieken als  normaal” zouden gaan zien !

Lijkt je deze voorstelling ook juist prachtig om naar jouw school (of scholengemeenschap) toe te halen??? Lees dan gauw hieronder verder. En geloof mij…… het is de moeite waard! Ik ben heel dankbaar dat ik deze voorstelling heb mogen zien en hoop hem van harte binnenkort hier ergens in het zuiden tegen te komen. (Het liefst op de school van mijn kinderen uiteraard)

logo th de wei

En deel dit blog gerust wanneer je ook vindt dat dit onderwerp aangesneden zou moeten worden op jouw school of de school van je kinderen!

En dit is  overigens ZEKER geen gesponsorde blog, want daar doe ik echt niet aan….. dit is een blog recht vanuit mijn hart omdat ik heel dankbaar ben voor de ochtend die ik vanmorgen heb ervaren. Ik ben zo blij dat ik vanmorgen heel impulsief ingestapt ben in de auto naar Bilthoven.

x

Suus

 

Afbouwen van anti-depressiva

/ Justmeiself / 16 reacties

Jawel hoor….. uit de categorie “kwetsbaarder opstellen kan haast niet -blogs” vandaag een blog over het afbouwen van anti-depressiva.

Je kunt jezelf afvragen: “WAAROM deelt iemand in hemelsnaam dit verhaal online?” En inderdaad ik heb een heleboel redenen om het NIET te delen, namelijk:

  • Wat zullen andere mensen hiervan denken?
  • Zou het nadelige consequenties kunnen hebben voor mijn evt. verdere loopbaan?
  • en zo kan ik nog wel 100 dingen bedenken om dit vooral NIET te delen

Maar…..ten eerste heb ik echt letterlijk LAK aan het bovenstaande en ten tweede telt voor mij de reden om het juist WEL te delen 1000x zwaarder.

De enige reden waarom ik dit met jullie wil delen is om openheid te krijgen in het gebruik van anti-depressiva en  het afbouwen daarvan. Op die manier kunnen lotgenoten elkaar helpen en kan er van elkaar geleerd worden. En heel misschien wordt er op deze manier ook begrip gekweekt bij de buitenwereld.

Ik zit momenteel in de afbouwfase van anti-depressiva, maar ik zal heel kort uitleggen waarom ik ermee begonnen ben.

Toen ik zwanger was van Meis (nu ruim 5 jaar geleden) heb ik een traumatische ervaring gehad, die compleet op mijn lijf is geslagen na de bevalling. Ik was altijd misselijk, moe, verdrietig en wist simpelweg niet meer waar ik het moest zoeken. Ik faalde als moeder, als partner , als juf en als persoon. De altijd vrolijke Suus die altijd positief en vrolijk in het leven stond, die letterlijk echt OVERAL bij wilde zijn…..was veranderd in een angstige, boze, verdrietige Suus die nergens meer naar toe durfde. Alles kostte me teveel energie en ik voelde me letterlijk ziek van Stress. Doe daar nog een schepje Pfeiffer bovenop en er blijft niet heel veel meer over. Toen ik op een gegeven moment onder de 55 kilo woog en niet eens meer naar de Albert Heijn durfde om boodschappen te doen omdat het zweet me daar uitbrak, was de maat vol. Er MOEST mij iemand helpen en het liefst NU. Ik was inmiddels al 2 jaar aan het “overleven” en zocht altijd naar lichamelijke oorzaken. Tig vitamines, mineralen, supplementen, massages, therapieën en gesprekken bij de psycholoog verder was de conclusie duidelijk….. Echt na ALLES geprobeerd te hebben kwam het hoge woord eruit bij de psycholoog: “Suzanne…..echt….geloof mij, ik GUN je echt een anti-depressivum” Deze woorden kwamen zo hard binnen, want ik wilde ALLES doen om beter te worden en ik had echt letterlijk ALLES al zo’n beetje gedaan ook, maar anti-depressiva??????? nee dat wilde ik ECHT niet!  Want door alle spookverhalen en ervaringen die je erover leest en hoort, durf je daar echt niet aan te beginnen.

warrior

Het enige wat ik deed was huilen huilen huilen. IK aan de anti-depressiva? IK gewoon….. En ik ben niet eens depressief!!!! Dan zal ik wel gewoon GEK zijn of zo? Als zelfs IK aan de anti-depressiva moet…….dat KAN toch niet!!!! Toch heb ik uiteindelijk besloten (in overleg met mijn ouders en Denis) om toch aan “het grote anti-depressiva-avontuur” te beginnen. Wat had ik te verliezen???? Alle bijwerkingen waarvoor ze zo waarschuwden in de opbouwfase….had ik al zonder die medicijnen? Het kon eigenlijk niet erger.

Dus ben ik begonnen met venlafaxine retard 37,5 mg. De eerste dagen voelde ik me een beetje duizelig, maar dat was het…… Daarna gauw genoeg naar 75 mg gegaan en ook daar ondervond ik geen last van. Na 6 weken (dat is de periode dat je lichaam nodig heeft om te wennen aan het medicijn) ik herinner het me weer als de dag van gisteren, stond ik s’morgens op en dacht ik voor het eerst in 2 jaar weer: “volgens mij heb ik gewoon echt zin in de dag”. En precies zo was het…..voor het eerst in 2 jaar tijd, had ik het gevoel dat ik aan het “leven”was in plaats van “overleven” en zelfs dat ik af en toe gewoon ook momentjes “genoot”van de kinderen. WOW dat gevoel was echt fantastich!!!!! Ik kreeg mijn leven weer terug!!!

stress

En nu 2,5 jaar later en vele inzichten en therapieën verder, kan ik oprecht zeggen dat anti-depressiva mij gered heeft en dat het mij mijn leven heeft terug gegeven. Ik ben er weer en zelfs sterker dan ooit!!! Ik heb veel geleerd over mezelf en over de oorzaak van mijn gevoelens. En ja, het vlakt inderdaad je gevoel wat af, maar heej…..als je zo’n hoogsensitieve sensation seeker bent…is het helemaal niet erg als je gevoel een beetje afgevlakt wordt. Er is nog meer dan genoeg gevoel over hoor!!!!!!! Toch voel ik me op dit moment zo sterk, dat ik denk dat de medicatie overbodig is. De enige manier om daar achter te komen is dus om ermee te stoppen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Het is enorm moeilijk om iets los te moeten laten, dat ervoor gezorgd heeft dat je jezelf zo goed ging voelen. Als je erover leest op internet, lees je soms dat het afbouwen van anti-depressiva nog moeilijker kan zijn dan afkicken van de heroïne. Je kunt je voorstellen dat het dus een hele stap is om eraan te beginnen.

Ik heb deze stap toch gezet…..omdat ik vind dat ik het mezelf verschuldigd ben. Ik wil gewoon weten wie Suus is zonder medicatie……En als blijkt dat ik dan weer verander in die angstige, paniekerige persoon van toen, met veel te veel hoogspanning in haar lijf…..is het simpel…dan weet ik dat ik niet zonder die medicatie kan. En dat zou ook prima zijn.

Toch ben ik ervan overtuigd dat ik het niet (of minder) nodig heb en geloof heel erg in de kracht van mijn eigen lichaam en geest op dit moment. Ik zie het echt als een soort van “zetje” wat ik nodig had om er weer bovenop te komen. Ik kwam er echter achter dat de huisarts en apotheek niet echt heel erg gespecialiseerd zijn in het afbouwen van de medicatie en dat ze je eigenlijk een beetje laten aanmodderen. En ik neem het hen niet kwalijk, maar ik wil nooit meer zomaar wat “aanmodderen” . Ik wil graag zoveel mogelijk de controle houden over mijn eigen lijf (omdat ik die jaren zoek ben geweest) en ben me dus net zolang gaan verdiepen in een afbouwmethode, waar ik zelf helemaal achter zou staan.

Ik ben via twitter bij de angst en dwang stichting terecht gekomen en daar las ik een tweet over de “taperingstrip” . Een methode waarbij de medicatie per dag op maat gemaakt wordt met dan telkens een heel klein beetje minder mg erin. Zodat je lichaam heel langzaam kan wennen aan het afbouwen. (en dus niet in 1 keer van 75 naar 37,5 mg hoeft te gaan).  Zowel onze huisarts als apotheek hadden nog NOOIT van deze methode gehoord. (wat ik overigens heel erg vreemd vind, vooral voor een apotheek). Maar gelukkig mocht ik de link doorsturen en werkte de huisarts meteen mee en schreef een verwijzing. Hieronder kun je alles lezen over deze methode:

logo-nieuw

Een week later kreeg ik keurig netjes een envelop in de brievenbus, met medicatie per dag klaargemaakt. Plus een hele duidelijke omschrijving en uitleg hierover.

IMG_2251

Inmiddels ben ik in 28 dagen van 75 mg naar 37,5 mg gegaan en is dit niet slecht gegaan moet ik zeggen. Tuurlijk, ik merk dat mijn lichaam erop reageert….ik ben moe, misselijk en voel me wat vaker “blegh”. Het is niet makkelijk,maar als het hier bij blijft, mag ik niet klagen……Het is na 2,5 jaar toch weer een stukje veiligheid los laten en laat dat nou net niet mijn sterkste punt zijn. Op naar een nieuwe afbouwmaand en simpelweg van dag tot dat bekijken hoe ik me voel en daar vooral ook aan toegeven.

Als je meer wilt weten over deze methode of hoe ik het momenteel ervaar met afbouwen…. mail me gerust!!! Want je staat niet alleen in deze zoektocht waar nog altijd een taboe op rust en waarvan iedereen een oordeel klaar heeft! (het is overigens absoluut niet het geval dat ik aandelen heb bij de farmaceutische industrie hoor, maar ik zou willen dat iemand mij eerder had kunnen wijzen op deze mogelijkheden)

Iedereen moet zelf weten hoe open die is over dit onderwerp! Ik heb besloten om het te delen, maar ik respecteer uiteraard eenieder die het liever niet deelt. Ik hoop echter dat ik anderen kan helpen met dit verhaal.

xx

Suus

 

 

 

 

 

Paniek op meidenweekend!

/ Justmeiself / 2 reacties

Bij sommige blogs, denk ik wat langer na over of ik ze wel of niet zou moeten schrijven, zo ook bij deze.Maar m’n gevoel zegt dat ik het gewoon moet doen en aangezien ik voortaan vrij aardig op mijn gevoel af kan gaan, deel ik hem.

Waarvoor? hoor ik je denken….. Nou, gewoon op de eerste plaats dat ik het graag van me af schrijf maar vooral ook voor mensen die het herkennen en heel vaak in dezelfde situatie zitten als ik. Of misschien Juist voor de mensen daar omheen…..whatever……. ik schrijf het en iedereen die het wil lezen, leest het gewoon. In ieder geval om het taboe er nogmaals af te halen.

Mensen die mij kennen weten een beetje mijn verleden, maar daar zal ik in deze blog niet te diep op in gaan. Een ding waar ik mee heb moeten leren dealen zijn paniekaanvallen. En geloof mij….die slaan altijd toe op momenten dat het TOTAAL niet uit komt. Daardoor word je weer bang dat je MISSCHIEN wel eens een paniekaanval zou kunnen krijgen en zo zit je al gauw in een vicieuze cirkel. Die cirkel dient echt doorbroken te worden, want anders heb je simpelweg geen leven meer. Voor je het weet, zit je thuis veilig op de bank en durf je niet eens meer naar de supermarkt om boodschappen te doen, bang om een aanval te krijgen.

Wat gebeurde er bij mij altijd met een paniekaanval? Ik zal het kort even omschrijven. Binnen NO time schiet je hartslag naar je keel en bonkt er bijna uit. Het zweet breekt op alle plekken uit en je hebt een hele sterke drang om METEEN naar de wc te gaan. Maar op dat moment schiet er vanalles door je hoofd…”dadelijk val ik flauw “of “dadelijk ben ik te laat bij de wc” of “wat zullen de anderen wel niet denken”. En op dat moment wil je niks liever dan METEEN naar huis. In je eigen bed, bij je eigen wc en je eigen badkamer. Maarja dat KAN nou eenmaal niet altijd. Weet je wat ECHT de meest verschrikkelijke plek is voor een paniekaanval???? Nou??? Een vliegtuig!!!!  En ik kan je vertellen…… ik heb dat gehad, en ik weet totaal niet hoe het voelt om dood te gaan, maar ik denk echt zoals DAT gevoel. EEN RAMP echt……. Ik heb oprecht medelijden met mensen die vaak last hebben van paniekaanvallen. En dan kunnen sommige mensen, die wat reislustiger van aard zijn, het vaak niet begrijpen dat ik niet zo graag op vakantie ga. (Kan ik ze ook niet kwalijk nemen, ik ben blij voor hen dat ze dit gevoel niet kennen anders waren ze zelf waarschijnlijk ook genezen van het op reis gaan en dat gun ik echt niemand)

Maar goed…… Ik ben in therapie gegaan hiervoor, heb de nodige medicatie gekregen. Kei hard aan mezelf gewerkt en de paniekaanvallen verdwenen als sneeuw voor de zon. Ik kon het gewoon NIET geloven…… Ik durfde mijn leven weer op te pakken en nu 3 jaar later ga ik zelfs gewoon weer af en toe ergens heen, zonder dat ik precies weet wanneer we naar huis gaan. Dat was 3 jaar terug ondenkbaar. Het scheelt ENORM dat ik weet wat ik heb, dat ik weet hoe ik het kan laten zakken en dat mijn omgeving ook van mijn situatie af weet.

Afgelopen weekend gingen we een nachtje naar Maastricht met de vriendinnen en omdat het laatste weekendje (3 jaar terug in Scheveningen) voor mij alleen maar bestond uit 1 groot paniekaanval, vond ik het toch best spannend om te gaan. Ik had voor mezelf al bepaald dat ik tot de laatste dag zou kunnen beslissen of ik wel of niet mee zou gaan. Dat gaf rust. Omdat ik 3 jaar verder was en mentaal veel sterker en vele malen lekkerder in mijn vel zit, ben ik eigenlijk vol enthousiasme ingestapt. Ik had er echt zin in! Mooi weer, fijn gezelschap (wat elkaar veel te lang niet gezien had) en een rustige ademhaling. Dit jaar zou het anders gaan worden!!! Dit jaar zou ik mijn weekend niet laten leiden door paniek. En zoals je op de onderstaande foto ziet, lukte dat prima: (sorry meisjes, jullie moeten er ook aan geloven hihi)

IMG_1309

 

En het ging allemaal leuk, gezellig en mooi! Totdat we gingen uiteten en we bijna klaar waren. (daar ging het 3 jaar geleden ook mis) daar was ie weer…….. meneer Paniekmans……. Gadverdamme…..waarom nu??? Heb ik het eindelijk kei gezellig, krijg ik weer zo’n verrekte *&%^&**aanval.  Op dat moment wilde ik het liefste naar huis, ik had Denis al geappt met de vraag of hij mij eventueel zou kunnen komen halen. En ik was al 4 keer naar de wc geweest. (en terwijl je denkt dat HEEL het restaurant het ziet, had het gelukkig bijna niemand het in de gaten hoorde ik daarna) Marjolein zat naast me en zag het aan mij en had in de gaten dat we de rekening moesten vragen en uit de situatie moesten gaan. Ondertussen was ik gefocused m’n ademhaling en heb alles uit de kast gehaald om dat rotgevoel WEG te krijgen. Totdat we rustig op het terras belandden en ik gewoon de situatie kon laten zijn zoals die was…..rustig ademhalen…..veel water drinken…..en vooral accepteren dat het zo was op dat moment. En weet je……HET ZAKTE……echt waar  HET ZAKTE gewoon!!!!!! Na 2 uur was ik weer de oude….. en ben ik zelfs nog in een discotheek belandt .

Als Denis me 2 uur geleden was komen halen, was ik direct ingestapt. En nu??? Had ik gewoon nog zin om te gaan dansen. Natuurlijk wel even overwogen of dat wel verstandig was na zo’n aanval…..maar heej….ik heb er NU zin in, dus ik moet NU profiteren en genieten. En morgen zien we wel weer! En het was fantastisch…..IMG_1320(1)

Ik heb lekker ouderwets staan dansen vooraan bij de DJ tussen de menigte…..wie had dat 2 uur geleden gedacht? Ikke niet in ieder geval! Ik heb er wel een aantal dagen van bij moeten komen, maar het was het me waard! Ik heb genoten en ben mijn lieve vriendinnetjes dankbaar dat ze me accepteren met al mijn eigenaardigheden hihi.

Het mooie van een paniekaanval is het gevoel van het moment dat het zakt. Dan kun je namelijk de hele wereld aan en besef je dat je sterker bent dan angst!

Nu ga ik lekker op pad om mijn relaxkids lessen te gaan verzorgen, want het bovenstaande heeft het wel voor gezorgd dat ik nu doe wat ik doe…..en ergens ben ik daar de paniek dankbaar voor.

xxx

Suus

Free download voor kleuterliefhebbers

/ Justmeiself / Een reactie plaatsen

Gisteren deelde ik een gedichtje over de kleuterperiode. Ik ben zelf kleuterjuf geweest en liep regelmatig tegen het dilemma van de “najaarskinderen” aan. Bij de kleuterjuffen onder ons behoeft dit geen verdere uitleg.

Ik ben altijd voorstander geweest van lang kleuteren. En bij twijfel…..zeker niet naar groep 3 door laten stromen.Laat ze lekker nog een jaar ontwikkelen, ontplooien en vooral spelen. Doordat kinderen tegenwoordig opgroeien in een enorm talige omgeving, heb je steeds meer kleuters die in groep 2 al lezen. Het blijft lastig wat je daar mee gaat doen.

Het ene kind doet het prima en zit helemaal op zijn plek zo jong in groep 3, het andere kind is na 2,5 jaar kleuteren nog amper toe om door te stromen.

En DAT is precies waar het mij om gaat. LAAT die 1 januari grens eens wat meer los en kijk naar het kind. Wanneer je gericht gaat observeren als kleuterjuf zijnde, weet je vaak precies op gevoel en ervaring te beoordelen of een kind door kan ja of nee.

Durf een kind door te laten wat er aan toe is, maar durf ook ZEKER een kind dat voor 1 januari geboren is, nog een jaartje te laten kleuteren. (Ik ben er helaas inmiddels iets te lang uit om precies te weten wat de wettelijke regelgevingen hier over zijn. Maar volgens mij heb je als leerkracht en ouders altijd de keuze om te kiezen wat voor jouw kind het beste is)

Ik zie de kleuterperiode als een fundering . Een fundering moet goed droog zijn voordat je er een muurtje op kunt gaan metselen. Is de fundering nog nat? Dan zal het muurtje instabiel worden en instorten. En muurtjes die eenmaal ingestort zijn, zijn toch maar lastig te repareren…….

Deze metafoor gebruikte ik dus in het gedichtje van gisteren. Er kwamen vragen of ze het gedicht uit mochten printen om in de personeelskamer te mogen hangen. NATUURLIJK.  Alleen heb ik het even wat mooier en duidelijker vormgegeven en het ook op posterformaat ontworpen. Je kunt het op A3 formaat zelf uitprinten.

Hoe meer het verspreid wordt, hoe beter……..Kleuters moeten kleuters kunnen zijn. En ik hoop dat ze bij het ministerie van onderwijs ook in gaan zien dat het ZO belangrijk is om JUIST in de kleutergroepen te investeren. KLEINE groepen, ruimte voor talent-ontwikkeling, investeren in omgang met elkaar, leren ontspannen in moeilijke situaties, voor jezelf opkomen enz enz enz. Kortom, alle belangrijke basisvaardigheden worden in de kleuterklas ontwikkeld. LAAT kinderen er de tijd voor nemen. LAAT ze in hun eigen tempo ontwikkelen.

En geloof mij…….het gebeurt……kinderen zitten achter een CITO-boekje terwijl ze de leesrichting niet eens weten (en dat ook nog niet HOEVEN weten) .  Zet dan maar eens “een streep onder het derde plaatje” als de juf dat zegt………Dat is toch krom?

Maar goed….. mijn standpunt is duidelijk. KIJK NAAR INDIVIDUELE KINDEREN in plaast van naar regeltjes en blijf dat doen. En onderschat vooral het belang van een fijne, veilige kleuterperiode.

Onder de afbeelding staat de link voor de free download:

Poster kleuterperiode

 

Liefs,

Suzanne

 

 

 

 

 

 

10 redenen voor een man om mee te gaan naar het feelgood&shopevent in Veghel.

/ Justmeiself / Een reactie plaatsen

Heej Stoere vent……..(ja ik heb het tegen jou),

Aanstaande vrijdag is het zo ver…..het Feelgood & Shopevent in Veghel! Vorig jaar zat ik daar nog aan de bloggerstafel….dit jaar heb ik de eer om met mijn eigen toko daar te mogen staan! Op stand nr. 75 kun je mij en #teamjustmeiself eens in het ECHT  komen aanschouwen! (zonder filter enz.)

Omdat ik niet aan de bloggerstafel zit dit jaar, schrijf ik van te voren maar even een blogje. En wel een blogje speciaal voor echte stoere mannen. Want als je denkt dat het feelgood & shopevent alleen maar voor vrouwen is…..dan heb je het deze ronde echt hartstikke mis! Uiteraard, rondom het woord “shoppen” hangt een vrouwen-imago. Maar het woord FEELGOOD is toch voor ons allemaal van toepassing.

Ikzelf ben 3 jaar geleden samen met Denis naar Flavourites in Amsterdam geweest. Opvallend was, dat hij echt 1 van de weinige mannen was. Terwijl hij het echt ontzettend gaaf heeft gevonden. Naar aanleiding daarvan schreef ik DIT blog.

Gisteren waren wij op de bakkerbeurs in Rosmalen en konden het niet laten om op de terugweg alvast weer eens langs Veghel te gaan zodat Denis alvast een beetje kon zien, in welke prachtige omgeving het event gaat plaatsvinden. (jawel…..hij gaat zelfs de hele vrijdag met mij in de stand staan,  Cool he? ) Hij was HELEMAAL weg van het gave noordkade terrein en dat bracht me op het idee om deze blog te schrijven.

Ook gaaf voor echte mannen.png

Dus bij deze 10 redenen waarom je als man ook naar het feelgood&shopevent moet gaan!:

1: Los van het feit dat het handig is, dat je regelmatig met volle tassen op en neer kunt sjouwen naar de auto. Zijn er op het event zelf, verschillende tentjes die ook echt leuk zijn voor jullie. Ik noem een Circus Patz, eenmannenkado.nl, Jack Fudge en kekkamperen        en vast nog een heleboel andere dingen die je als “verrassend leuk” zult gaan ervaren.

2: Er is goeie koffie!!! Niet alleen op het event zelf…… daar staat o.a koffiek-tje  

maar ook in de hal naast de koekbouw. Daar zit namelijk noordcoffee roasters. Echt een supergaaf koffietentje met VERSE KOFFIE uit eigen branderij. Zeeeer de moeite waard om even een kopje koffie te gaan drinken.bijzonderekoffieversgebrand-780x293

3: Er is VERSE FRIET verkrijgbaar op loopafstand. Namelijk bij :

pieperz

4: Er zit een winkeltje, genaamd DE BIERSPECIALIST, waar ze echt ontelbaar veel verschillende soorten bier verkopen. De website is nog onder constructie, dus je zult er live binnen moeten lopen om het met eigen ogen te zien.

5: Niet alleen wordt er bier verkocht op het terrein van de Noordkade…….er is ook een heuse stadsbrouwerij in het SUPER te gekke restaurant Wittern. Hier wordt het biertje “VLEEGHEL” gebrouwen. Je kunt er lekker eten, borrelen of gewoon genieten van het uitzicht.

6:  Je zult merken…..de Noordkade heeft een rode draad door alle gebouwen lopen en dat is de vernieuwde lijn van het retromerk Exota. Voor een aantal van jullie jeugdsentiment, voor een heel aantal is het nieuw. Toch is het gewoon alleen al gaaf om te zien wat voor oude auto’s en busjes ze gebruikt hebben om dit merk weer nieuw leven in te blazen. Bijna overal kun je dit frisse bubble drankje bestellen. Op het event zelf staat er zelfs een stand van Exota.

logo exota

7: Bij nummertje 106 op de plattegrond, kom je “De afzakkerij”tegen. Erg mooi cafe!! Hier kun je tijdens en na het event terecht voor een hapje, een drankje en zelfs live muziek!

8: De omgeving van heel de Noordkade geeft je sowieso al een stoer gevoel. Industrieel en smaakvol zijn echt de woorden die hier van toepassing zijn. Als je er rondloopt adem je gewoon creativiteit en good feelings in. Een beetje een “mannen met baarden”gevoel……..(denk ik dan.) Kijk zelf maar een beetje wat er nog allemaal meer te beleven is op de Noordkade :

CHVnoordkade-logo

9: Je zult nog nooit zoveel blije, stuiterende vrouwen bij elkaar hebben gezien. En ik zal je zeggen……dat werkt enorm aanstekelijk.

10: Ook al staat het Feelgood & Shopevent niet op jouw bucketlist……..somt moet je buiten de lijntjes kleuren en out of the box denken. Dus koop hier je kaartjes en verras je vriendin, vriend, moeder, of weet-ik-veel wie…… En mocht je spijt krijgen achteraf van deze beslissing? Kom me maar hoogstpersoonlijk op m’n donder geven bij stand nr 75 😉

En voor alle vrouwen die dit blog stiekem ook hebben gelezen……deel het massaal met je stoere vrienden 😉

See you!!!!!!!

#teamjustmeiself

 

 

Mag ik jullie met trots presenteren…..

/ Justmeiself / Een reactie plaatsen

De ontwikkeling van nieuwe producten van Justmeiself gaat als een speer! Nog even en ik heb een heuse “justmeiself” feelgood-lijn 😉

Mijn inspiratie voor de ontwerpen zijn simpelweg mijn eigen levenservaring en visie met als doel: “mensen zelfvertrouwen geven, opvrolijken, of het ietsje gemakkelijker maken” (in de breedste zin van het woord overigens)

Momenteel zijn we druk aan het brainstormen over hoe we mijn kantoor/praktijk opnieuw vorm kunnen geven want 1 ding is zeker…….Mijn werkruimte van nu begint uit z’n voegen te groeien.

Maar dat weerhoudt mij niet om dan maar “rustig aan”te doen met het ontwerpen van nieuwe dingen, integendeel, als ik ideeën heb….moeten ze uitgewerkt worden zodra er tijd voor is.  De nieuwe resultaten wil ik graag met jullie delen:

Allereerst: “De verjaardagskalenders”

https://wpcomwidgets.com/render/

 

Met deze kalenders vergeet je nooit meer iets te vieren! 😉 Elke maand begint met een typische “Justmeiself” quote.

Dan hebben we het nieuwe broertje of zusje van de ” blokjes met een boodschap”, de whatsapp-memory-blok   Voor appjes die je maar niet kunt wissen.

whats app blok(1)

Dan hebben we voor het eerst A4 blokken in het assortiment. Om te beginnen de Onderwijs-vergeet-het-nietjes blok. Toen ik zelf kleuterjuf was, gebeurden er op een willekeurige schooldag ZOVEEL dingen “even tussendoor” die ik dan eigenlijk op moest schrijven. Ik deed dan meestal vlug op een notitieblaadje, wat ik dan vervolgens niet meer terug kon vinden. (chaotisch als ik kan zijn) . Ook zag ik tijdens de kring of werkles wel eens dingen waar ik graag op terug zou willen komen en maakte hier dan vluchtig een aantekening van. Ik als stationery-liefhebber zou echt heel blij zijn geweest met een blok als deze op mijn bureau. Gewoon om alles “even vlug” op 1 plek op te schrijven. Een blad voor al je steekwoorden. Je maakt er gaatjes in en stopt m bij je weekplanning. Een kind kan de was doen….

onderwijs_vergeet_me_nietjes1-page1

In dezelfde categorie hebben we ook nog de “even niet lekker in je vel-vellen” Een blok met 50 vellen waarop je jouw gevoel kunt evalueren en inzichtelijk kunt maken! Waarom? Nou omdat je gevoel op schrijven vaak oplucht en je laat relativeren. Ze zijn geschikt voor volwassenen maar zeker ook voor kinderen. Om samen in te vullen of, voor oudere kinderen, om zelf in te vullen.

niet_lekker_in_je_vel_goede_versie-page1

En tot slot de nieuwe buttons en magneten. Met hun gave gouden kleur zijn ze natuurlijk helemaal hip! Maar dat niet alleen…..ze zijn ook heel erg symbolisch en er leuk om iemand cadeau te doen.

foto 2(14)foto 1(15)

 

Afgelopen week hielden we een winactie op FB en IG waarbij je een setje van deze gave gouden buttons kon winnen.

De winnaar van de FB-actie is geworden:

Manon Meegens-Jansen

De winnaar van de IG-actie is geworden:

@Janemulder

Proficiat!!!! (Jullie kunnen me even mailen of een PB sturen en dan stuur ik ze naar jullie toe!)

Deze spullen staan allemaal al online in de webshop, maar zijn ook op de verschillende verkooppunten te koop. Uiteraard zullen deze spullen zeker meegaan naar het feelgood en shopevent in Veghel op 11 en  12 maart!

Ik ben benieuwd wat jullie van al dit nieuw spul vinden!!!! Laat gerust een reactie achter, of attendeer andere mensen op spulletjes waarvan jij denkt dat zij blij zullen worden!

liefs,

Suzanne

xx

 

 

5 jaar na de zwarte wolk….

/ Justmeiself / 32 reacties
Vandaag vierden we Meis haar kinderfeest! Haar aller 1e kinderfeest…..omdat ze vorige week 5 jaar is geworden. Ze heeft genoten en ligt nu moe maar voldaan, uitgeteld op de bank. Ondertussen ben ik dankbaar en voel ik me blij omdat dit misschien wel het 1e kinderfeest was waarbij ik nauwelijks hulp in heb hoeven schakelen als back up.
Het 1e kinderfeest waarbij ik best veel momenten heb kunnen genieten ipv te overleven. Ik geef toe, werken met kinderen vind ik geweldig, maar kinderfeesten….. zullen nooit mijn hobby worden. Vandaag viel het me reuze mee. (Het waren ook maar 5 kinderen en allemaal heel makkelijk, dat scheelt natuurlijk ook ;)) Toen de kinderen weg waren, kreeg ik een enorme drang om te schrijven.
Want ik realiseerde me ook dat ik 5 jaar geleden nooit had kunnen bedenken dat ik me 5 jaar later weer happy  zou kunnen voelen. Maar…….het is echt zo! De periode na Meis haar geboorte was een zwarte periode, en Meis was het gouden randje.
Gelukkig weten heel veel mensen niet waar ik het over heb en kunnen ze zichzelf zo’n gevoel niet voorstellen. Dat is logisch en dat is ook niemand kwalijk te nemen. Maar juist daardoor kun je jezelf zo eenzaam voelen in een bepaald gevoel.
Iedereen wil je helpen en ondersteunen, maar niemand lukt het echt. De enige die het kan doen…..ben jijzelf! Maar als je niet meer weet HOE, geeft dat echt een machteloos gevoel.
Om alle mama’s die ook kampen met dit machteloze gevoel (weten dat ze blij en gelukkig zouden moeten zijn, maar dit niet zo voelen) een stukje hoop te geven, wil ik een gedicht delen dat ik exact 5 jaar geleden schreef in mijn kraambed.
Ik heb het toentertijd op een kladblaadje geschreven en het nooit met iemand gedeeld. Ik moest toen even mijn gevoel kwijt op papier, al luchtte dat toen niet echt op. Het briefje heb ik wel bewaard voor het geval ik het nog ooit ergens voor zou kunnen gebruiken.
Vandaag is dat moment…….
Het is voor mij het meest persoonlijke bericht dat ik ooit gedeeld heb waarin ik me gruwelijk kwetsbaar opstel en vind dat best een beetje eng. Ook zal een heel aantal mensen wellicht niet begrijpen waarom ik zoiets persoonlijks deel. Toch voelt het goed om te doen, omdat ik weet dat er vast mensen zijn die er kracht en hoop uit zullen halen……
Mijn lief Meisje,Ik wil graag blij zijn met je,maar het voelt zo niet.Ik wil je troosten als je huilt,maar het lukt me niet.Ik wil beschuit met muisjes eten,maar ze smaken niet.Ik wil graag gezellig doen met het kraamb

De 5 gaafste mini – mama-appelsapjes van kerstmis

/ Justmeiself / Een reactie plaatsen

Vandaag plaatste ik een berichtje op sociale media met de volgende foto:

bewaar voor later

Vervolgens vroeg ik of  er misschien meer mensen waren die bij hun eigen kinderen of kinderen van hun werk nog meer leuke “kerst-uitspraken” hadden gehoord. Er werd massaal op gereageerd en dat is zoooooo leuk! Ik houd van kinderuitspraken……van mijn eigen kinderen maar ook van de tijd als kleuterjuf op mijn werk. Dat is ook de reden waarom ik de “leuk voor later praatjes blok” heb ontworpen. Er zijn zo vaak mooie dingen die je “eigenlijk” op moet schrijven omdat je ze anders vergeet.

Door alle leuke reacties moest ik denken aan het item van “mama appelsap” op 3FM.

Voor degenen die het niet kennen…….Er is een item in het programma van (ik geloof) Dj Timur en Ramon waarin je kunt  aangeven welk Nederlands zinnetje je hoort in een bepaalde tekst van een liedje…. Dus tekst die je tussen de regels door hoort, maar die dus niet echt gezongen worden.

Echt de grappigste dingen worden genoemd. Ik geloof dat er zelfs een hele CD is gemaakt met heuse “mama-appelsap”liedjes. Als ik het hoor moet ik altijd hardop lachen en ik kan de daarop volgende keren dat ik dat liedje hoor niet meer aan de normale versie denken.

Bij alle reacties zaten ook echt hele grappige kinderversies van kerstliedjes. Oftewel….. mini- mama-appelsapjes dus eigenlijk 😉

Hieronder de 5 meest grappige varianten die ook zeker onthouden moeten worden (in willekeurige volgorde):

1: ” Er is een kinneke geboren op straat……..” (of er is een kindeke geboren in Maart)

2: “Oh Denneboom, oh Denneboom wat zijn je takken wonderschoon……Ik heb je laars in het bos zien staan……..

3: “Glohohohoho hohoho hohoho horia, in het veld ligt Leooooo“

4: “Midden in de winternacht, ging de HEMA open”

5: “De herders naar bed met hem gingen, t was tegen het nieuwe jaar”(uit de herdertjes lagen bij nachten)

Hilarisch toch???? Wie weet….brengen we Timur en Ramon wel op een idee voor een nieuw item in hun show 😉 (HOE HOE HOE ging die ook alweeeeeeer????)

Heb jij nog een leuke aanvulling op dit lijstje? Of misschien herken je wel 1 van de bovenstaande uitspraken;) Laat het weten!

Mocht je de “leuk voor later praatjesblok” van hierboven ook zo leuk vinden? Je kunt hem bestellen op:

www.justmeiselfshop.nl

 

 

Leuke winactie…..maar dan net ff anders!!!!!

/ Justmeiself / Een reactie plaatsen

Goedemiddag allemaal, wat is het lang geleden dat ik een blogje heb geschreven…. Gebrek aan inspiratie? of misschien te druk met andere dingen?  Ja dat laatste……TE druk met andere dingen. Maar wel dingen die binnen mijn visie en denkwijze passen dus helemaal prima!

En om te voorkomen dat mensen “justmeiself”moe zouden worden, heb ik het bloggen op een lager pitje gezet.

Maarrrrrr ik ben er weer!!!!!! En met een bijzondere winactie deze ronde. Een van de dingen waar ik mee bezig ben geweest is het het ontwikkelen van de bijzondere notitieblokjes. Notitieblokjes met een verhaal….. Een verhaal wat past bij mij en waarvan ik hoop dat het ook bij jou past. En niet alleen bij jou, maar ook bij je buurman, collega’s, ouders, kinderen enz enz enz. En de serie kaarten “voor de moeilijke momenten van het leven”

Ik ben niet alleen apetrots op mijn eigen ontworpen producten, maar hoop oprecht dat ze verspreid gaan worden door heel NL (of België). Op deze manier hoop ik een beetje bij te kunnen dragen aan een stukje verbinding, empathie en respect bij mensen onderling. Op een hele simpele maar wellicht effectieve manier. Daarom bied ik de mogelijkheid voor winkels, bedrijven of andere instanties om ze voordelig in te kopen zodat zij ze met een leuke marge kunnen doorverkopen. Op die manier hebben winkeliers weer een mooi nieuw product in de winkel liggen en wordt mijn droom om meer zelfvertrouwen en positiviteit te verspreiden werkelijkheid! Super toch?

In mijn webshop www.justmeiselfshop.nl kun je naar een wholesale gedeelte gaan, waar je kunt zien wat voor producten er voor wederverkoop worden aangeboden. Als je mij een mailtje stuurt op justmeiself@gmail.com en een toelichting geeft over jouw bedrijf en waarom mijn producten daar goed zouden passen, krijg je een inlogcode waarmee de prijzen zichtbaar zullen worden.

Maar HOE kun jij nou iets winnen vraag je jezelf wellicht af????? Nou heel simpel. Je hoeft alleen maar een winkel of bedrijf te taggen (onder het originele Facebookbericht van deze blogpost OF op Instagram ) waarvan jij denkt dat deze spulletjes echt heel goed zouden passen. Mocht degene die jij getagd hebt daadwerkelijk onze spulletjes gaan verkopen? Ontvang jij gratis en voor niks het justmeiself-pakketje met een waarde van ongeveer 50 euro! (als 1 bedrijf of winkel door meerdere mensen wordt getagd, zal er geloot worden) Een justmeiselfpakketje bestaat uit:

  • de 5 verschillende notitieboekjes met een boodschap
  • Stap voor stap meer zelfvertouwen
  • DIY “maak je eigen postive paperbag
  • 1 set kaarten voor de moeilijke momenten van het leven!!!!

Jullie zouden me een groot plezier doen wanneer je dit blog zou delen en vooral wanneer je bedrijven tipt waar justmeiself-producten gewoon horen te liggen 😉

Helpen jullie mee om wat zelfvertrouwen te verspreiden??????

tnx alvast!!!

Suzanne