JA ik ben hooggevoelig en dat is heel gewoon!

21 mei 201521 mei 2015 / Justmeiself / 5 reacties

2 jaar geleden begonnen puzzelstukjes op z’n plek te vallen……… Een lezing over hooggevoeligheid door josina intrabartolo tijdens het oudercafe op de basisschool van mijn zoontje Just. Mijn vriendin Hanneke en ik gingen er voor onze kinderen heen…..gewoon om informatie te verwerven op het gebied van hooggevoeligheid.

In plaats van dat ik Just er in herkende…….leek de avond over MIJ te gaan…….. ZO ontzettend herkenbaar……vanaf DAT moment vielen er dingen op hun plek………vanaf DAT moment ben ik me gaan verdiepen in het onderwerp…….vanaf DAT moment ben ik er zelf mee aan de slag gegaan……….DAT moment was een enorme eyeopener!!!!

Nu, 2 jaar en veel ervaringen en literatuur later, ben ik naar de dagtraining geweest van hooggevoeligheelgewoon. Een prachtige dag op een prachtige locatie waar mijn passie voor hooggevoeligheid gedeeld kon worden met mensen die ook hart voor hooggevoeligheid hebben. Een mooie, emotionele, bijzondere bijeenkomst waarvan de belangrijkste bevestiging voor mezelf was dat ik idd KEI hooggevoelig ben, maar dat ik het heb omgezet heb van Last naar Kracht. En dat ik met die kracht, mensen en kinderen wil helpen. Want geloof mij, hoogsensitiviteit wordt ENORM maar dan ook ENORM onderschat. En natuurlijk zijn er mensen die hun hooggevoeligheid gebruiken om in een bepaalde slachtofferrol te kruipen of om zichzelf achter te kunnen verschuilen.

Hoogsensitiviteit kan zorgen voor een tal van onverklaarbare klachten en kan een veel grotere impact hebben op de gezondheid dan de meeste mensen in de gaten hebben. Sterker nog…….een heel groot aantal burnout-gevallen komen voort uit Hooggevoeligheid die nooit (h)erkend is.

Speciaal voor de mensen die ECHT niks met hooggevoeligheid te maken denken te hebben (en er dus niet mee om weten te gaan), heb ik een top 10 van dingen gemaakt waarmee je mensen zoals ik, waarschijnlijk een ENORM plezier doet! De onwetendheid kan ik ook niet kwalijk nemen, maar daar kan deze top 10 waarschijnlijk een bijdrage leveren. En ik spreek in dit geval over mijn eigen situatie, maar wellicht zijn er een heel aantal andere mensen EN kinderen die er bij gebaat zullen zijn wanneer er met de volgende dingen rekening gehouden wordt:

1: Ik vind het fijn als je NOOIT zegt dat hooggevoeligheid ONZIN is:

Tuurlijk mag iedereen het zijne er van denken en NEE niet alles is wetenschappelijk bewezen op dit vlak, maar een feit is wel dat het zenuwstelsel bij hooggevoelige mensen veel meer OPEN staat dan bij andere mensen. Je kunt zelf wel invullen, wat dit dus voor gevolg heeft voor prikkels.

2: Je doet me een plezier om vooral NIET te zeggen dat hooggevoeligheid een HYPE is:

Hooggevoeligheid een “hype”……… dat denken sommige mensen…… want VROEGER was dat er toch ook niet? HOEZO was dat er vroeger niet? Vroeger werd er niet over gepraat misschien……maar wellicht was het er wel! Alleen was er wellicht NOG minder begrip en erkenning en dus een taboe om er over te praten. Daar komt bij dat er vroeger lang niet zoveel prikkels waren als in deze tijd.

3: Houd er rekening mee dat ik kan gaan janken om iets moois:

Net zo goed als prikkels van vervelende dingen heel heftig binnen komen, komen prikkels van indrukwekkende en mooie dingen ook heel heftig binnen. En als je daarom moet janken is dat voor een heel aantal mensen raar. Je huilt immers toch alleen maar om pijn?????? Nou ik heb een mededeling voor je……….ik jank om de musical van groep 8, de musical HAIR, de musical “De soldaat van Oranje”, om de carnavalsoptocht, om een mooi optreden bij Nirwana tuinfeest, om de geboorte van een nichtje of neefje, als een vriendin iets moois mee maakt…….en zo kan ik nog 20 MOOIE dingen opnoemen waar ik om kan gaan huilen. Mensen hebben de neiging om daar lacherig over te gaan doen! Weet je….denk je dat IK het prettig vind dat de waterlanders te pas en te onpas gaan lopen??? NEE. Ik heb het ook jaren lang tegen proberen te houden, maar nu ben ik er zelfs TROTS op, trots dat ik zo PUUR kan voelen en inleven in mooie dingen.

4: Als je me wil belasten met negatieve informatie waar ik NIKS mee kan, heb ik liever dat ik het ook simpelweg NIET weet.

Je kent het wel he? Even een verhaal droppen bij een ander. Een verhaal wat je zelf ook maar “gehoord” hebt en wat misschien gewoon een “roddel” is. Een verhaal wat “binnenskamers” moet blijven omdat je niet wil hebben, dat uitkomt dat het van jou afkomt. En ja, ik ben best nieuwsgierig aangelegd, maar ik heb door de jaren heen wel geleerd dat het soms prettig is om van sommige dingen gewoon NIKS te weten. In plaats van dat ik mee ga in “roddelverhalen” probeer ik het nu te vergeten. Anders ga ik me druk maken over dingen waar ik toch geen invloed op heb en daar heb ik last van. Leg dingen bij de persoon neer, daar waar ze horen en laat het anders achterwegen. En dan heb ik het niet over problemen of situaties waarbij je je hart wilt luchten bij mij, want dat vind ik duidelijk een andere situatie.

5: Het is erg prettig wanneer jij mij letterlijk en figuurlijk de “ruimte” geeft om mezelf te uiten en wanneer je me niet claimt:

Soms heb ik ruimte nodig……zowel in mijn hoofd als echt “fysiek” in een ruimte. Ik vind het prettig wanneer ik mezelf even af kan zonderen wanneer ik teveel geluiden en dingen door elkaar hoor of zie, zodat ik even weer tot rust kan komen. Ik vind het lastig om binnen te komen in ruimten waar het druk is. Soms gaat dat goed, soms voel ik echt dat mensen in mijn “aura” zitten. Bijvoorbeeld in een drukke winkel (primark is officieel de hel op dit gebied), bij een concert, of tijdens een uitvaart. Ik heb geleerd om me deels af te schermen voor bepaalde gedachten en prikkels en het is heel erg prettig wanneer mensen dit weten. Zo vind ik het heel prettig dat ik dichtbij een uitgang zit en dat ik eruit kan wanneer ik me overprikkeld voel. (daar kan ik soms heel angstig van worden) Het feit dat ik dit eerlijk heb uitgesproken naar vrienden en familie geeft me zo’n rust met als resultaat dat ik voor mezelf durf te kiezen in bepaalde situaties en dat zij dat dan begrijpen (of het proberen te begrijpen) en er zelfs rekening mee houden. Erg fijn! Als ik me eenmaal rustig en op mijn gemak voel in een menigte, ben ik niet naar huis te krijgen 🙂

6: Neem me niet kwalijk als ik whatt’s app berichten of mailtjes verkeerd interpreteer:

Ondanks dat ik mijn telefoon niet meer kan missen en er veel voordelen van in zie, weet ik ook dat het een grote vijand is. Whatt’s app is killing voor een hooggevoelig persoon. Je kunt het ten eerste verkeerd interpreteren, (dat is altijd met geschreven tekst) ten tweede kun je zelf gaan invullen WAAROM iemand iets wel leest maar NIET reageert! (als je helder nadenkt kun je 101 dingen bedenken waarom iemand niet reageert en dat dit ook prima is, maar als je puur je gevoel achterna gaat, ga je het zelf al invullen en maak je jezelf druk om niks!) Het kost ontzettend veel negatieve energie en het is vaak ook nog eens voor niks. Vanaf het moment dat ik mezelf dit realiseerde en dit bespreekbaar heb gemaakt, is er rust gekomen.

7: Doe geen moeite om je beter voor te doen dan je jezelf voelt, ik prik daar waarschijnlijk doorheen.

Als er iets is en je wil het verbloemen voor mij, dan heb je pech. Aan je gezicht, houding of gedrag voel ik dat er iets aan de hand is. Dus als je iets dwars zit en je wilt niet dat ik het te weten kom. Dan blijf OF bij me uit de buurt, OF benoem dat er daadwerkelijk iets is maar dat je liever hebt dat ik er niet over begin 😉 Dan kan ik die antenne iig intrekken. En als er wel iets is…..vertel het gerust!

8: In plaats van “belemmering’ probeer ik hooggevoeligheid nu als kracht te zien. Je zou mij een plezier doen wanneer jij dat ook zou doen!

Niet perse bij mij, maar bij mensen en kinderen in je omgeving. Merk op wanneer je ziet dat ze er last van hebben en probeer dat te benoemen. Probeer ook om niet te snel een oordeel te hebben over ouders die hun kind of zichzelf proberen te beschermen tegen prikkels. En dan kun jij misschien van mening zijn dat kinderen “maar moet wennen” aan alles, geloof mij……zo werkt het nu eenmaal niet! Jij weet als ouder het beste wat jouw kind nodig heeft en dat is ook zo bij andere ouders, dus respecteer dat! (ook al denk je daar zelf heel anders over)

9: Denk eraan dat hooggevoeligheid heel gewoon is! 1 op de 5 mensen is namelijk hooggevoelig!

Het is geen aandoening, geen ziekte en geen beperking. Het is simpelweg een eigenschap waar je mee te dealen hebt. Als je het (h)erkent bij jezelf, bij andere mensen en kinderen ben je al een heel eind. Er is geen specifieke maatstaf die geldt voor hooggevoeligheid. Een combinatie van verschillende factoren en kenmerken zorgen samen voor het feit dat je hooggevoelig bent. Realiseer je wel dat iemand niet “alleen maar” hooggevoelig is. Hooggevoeligheid is een eigenschap, waar je mee om moet leren gaan. Het is ook van belang dat het (h)erkend wordt! Het kan namelijk zomaar zijn dat mensen en kinderen jaren lang met lichamelijke klachten rondlopen die ontstaan door overprikkeling en spanning! Door het te (h)erkennen kan het ook aangepakt worden.

10: Je zou me een enorm plezier doen om te helpen het taboe en de onwetendheid rond hooggevoeligheid te doorbreken:

Ik ben ervan overtuigd dat er steeds meer feiten zullen komen over dit onderwerp. maar in mijn ogen hoeft niet alles wetenschappelijk bewezen te worden om er iets mee te doen. Ook al heb je zelf misschien niets met dit onderwerp, hoop ik dat dit artikel je wel heeft laten nadenken hierover. En dat je de volgende keer bij het horen van “hooggevoeligheid” er wellicht wat anders tegen aan zult kijken. Als je denkt er iemand mee te kunnen helpen of herkenning vindt in dit artikel, deel het!!!! Zo draag je er aan bij om dit onderwerp de bekendheid te geven die het verdiend! Laat mensen voelen dat het geen “zwakte” is, maar dat het juist heel stoer is wanneer je aan jezelf aan het werken bent op dit vlak, zodat je er zelf beter mee om kunt gaan!

(In mijn webshop http://www.justmeiselfshop.nl kun je een heel aantal boeken vinden die je kunnen helpen bij het ondersteunen van je kind met hooggevoeligheid)

Mijn prikkels van vandaag heb ik al deels van me af geschreven nu! Het voelt goed! Bedankt voor jullie aandacht!!!

liefs,

Suus

Bedankt voor de 4 jaar van trouwe dienst……..

13 mei 201513 mei 2015 / Justmeiself / 3 reacties

Tja, daar waar ik eigenlijk gisteren al helemaal bedacht had wat voor blogs ik zou gaan schrijven over onze vakantie, heb ik nu de behoefte om over iets HEEL anders te bloggen……namelijk het afscheid van Meis haar fiepje!

En nu hoor ik jullie denken……HOEZO dat dan…….een blog over het “afscheid van Meis haar fiepje????” het moet niet gekker worden. In tijden van aardbevingen in Nepal en honderden bootvluchtenlingen die verdrinken…..ga jij DAAR over bloggen?

JA daar ga IK over bloggen vandaag! Begrijp me niet verkeerd….Ik vind het ontzettend maar dan ook ontzettend erg wat er allemaal in de wereld gebeurt en heb met liefde een donatie gedaan op giro555 (waarvan ik overigens vind dat iedereen, die het kan missen, dat zou moeten doen, maar dat terzijde!!!!) Als ik de beelden zie, raken ze me, maken ze verdrietig en heb ik oprecht medelijden. Maar eerlijk is eerlijk, als ik de beelden niet zie of hoor, gaat mijn eigen dagelijkse leventje weer door! En zo hoort dat ook! Het is te GROOTS om te bevatten en je moet je er af en toe een beetje voor afschermen (vooral als je hoogsensitief bent zoals ik) want je kunt nu eenmaal niet het leed van heel de wereld op je schouders dragen. Je hebt er niks aan en je helpt er niemand mee.

Maar soms heb je van die momenten in je eigen situatie die ook door merg en been gaan. Soms krijg je het vreselijke “ik ben een slechte moeder” gevoel over je heen. Nou zo’n moment had ik vanmorgen en dat wil ik graag met jullie delen.

Meis is verslaafd aan haar fiepje! Dat is al vanaf de dag dat ze geboren werd. De 2 waren onafscheidelijk als er niet ingegrepen werd. Het liefst 24/7 had ze haar fiepje. Omdat ik het een verschrikkelijk gezicht vond zo’n plastic lelijk ding in haar mond en wist wat het met haar gebitje zou doen, hebben we het al snel weten te beperken tot de slaapmomenten en als troost. Haar fiepje was haar alles, haar veiligheid, haar troost, haar beste vriend…..

Nu ze 4 jaar is en op school zit, is het echt tijd om haar fiepje in te leveren. Haar tandjes staan naar voren en haar tongspier is heel erg slap waardoor ze enorm slist. Het is dus gewoon echt noodzakelijk! Maar WANNEER laat je dat moment plaatsvinden????

“Niet net als ze voor het eerst naar school gaat…….das zo zielig, alles tegelijk!” “Niet op vakantie……dadelijk kan ze niet slapen daar”! “Niet met Sinterklaas…..dat is al zo’n beladen tijd……” “Niet rond haar verjaardag…..veel te spannend” En zo nog 20 redenen om het maar uit te stellen. Al gauw merkte ik aan mezelf dat vooral IK het lastig vond om de fiep los te laten! Terwijl het bij Just heel makkelijk ging…… Hij is met de methode “stoppen met foppen” van difrax “afgekickt”, geweldige methode, met zijn 3 jaar was hij zonder moeilijkheden gestopt!

En ik weet de succesverhalen van iedereen, die het op hun eigen manier hebben gedaan. Met Sinterklaas meegeven…… Opsturen naar de fopspenenfee…….Een aftelkalender maken…….Een beloningssysteem……..Op vakantie achterlaten……….Aan een baby geven……..enz enz enz. Ik ken ze natuurlijk allemaal! En alle adviezen zijn goed bedoeld. Maar het werkt nu eenmaal bij iedereen anders. En ik denk dat er geen enkele methode werkt, wanneer de ouders er ZELF nog niet aan toe zijn om het momentje aan te gaan! En dat was bij Meis het geval.

Deze fiep is in de jaren dat het slecht met mij ging (in de eerste jaren na de geboorte), vaak mijn “redder” geweest bij momenten van verdriet en onrust bij Meis. Als ze huilde……en ik amper in staat was om te troosten, was daar altijd deze plastic redder……. Als ik in het vliegtuig zat met hyperventilatie, had Meis haar fiepje en vond ze het prima! Tijdens een lange autorit….gaven we haar onze plastic vriend en binnen 5 minuten sliep ze. Eerlijk is eerlijk, het geeft je als ouder een heel veilig gevoel wanneer je een “redder” een “back up” hebt voor moeilijke momenten bij je kinderen. En om DAT los te laten…..JA dat vind ik lastig.

Maar omdat het er toch echt van moest komen, hadden we afgesproken dat we NA onze vakantie naar Denemarken de fiep ECHT weg zouden gooien! Want zo wil Meis het…..het fiepje weggooien. Niet opsturen, niet weggeven……nee in de vuilnisbak! En DAT moment heeft zojuist plaats gevonden en daar heb ik ECHT buikpijn van nu.

Gisteren was ze al bezig met “afscheid” nemen, ze vond het niet leuk om naar huis te gaan, want dan zou ze het fiepje in moeten leveren. Op de laatste stopplek langs de snelweg, stonden “wensbloemen”…… Met haar fiepje in de hand blies ze nog even vlug een “wensbloem” leeg en haar gezicht sprak boekdelen. Toen ik vroeg wat ze gewenst had…..antwoordde ze: “Mama, dat zeg ik niet, wensen mag je nooit verklappen!” …………..

Haar laatste nacht met haar fiepje was een lange nacht! Tot half negen heeft ze uitgeslapen en dat is echt uniek….. En vanmorgen was het momentje daar! Dikke tranen……echt heel erg zielig…..door merg en been……Ik zal jullie het filmpje (voor later) besparen. Deze foto zegt genoeg:

Kunnen jullie je voorstellen dat ik me op zo’n moment ECHT een slechte moeder voel????? En daar liggen ze dan:

Maar Meissie, het is uiteindelijk voor je eigen bestwil en dat ga je nog wel een keer begrijpen. Als je nu verdrietig bent, kan ik je weer voor meer dan 100% troosten. Daar kan geen fiepje tegenop! Ik vind het super knap van je en ben enorm trots op jou!!!

Speciaal voor jou een aandenken aan de afgelopen 4 jaar van trouwe dienst van jouw fiepie!….

laf joe!!!!

xxx

Dit zou verplicht moeten worden in elke broodtrommel……..

30 april 201530 april 2015 / Justmeiself / 2 reacties

Soms kom je van die dingen tegen, waarvan je denkt…..had IK die maar bedacht!!!!! Nou ja, soms……..ik kom op Instagram eigenlijk alleen maar van die dingen tegen 😉 En OF je koopt ze voor jezelf, OF je tipt er iemand anders mee om ze vervolgens (geheel in het belang van jezelf) weer uit je hoofd proberen te zetten.

Een enkele keer krijg je de WAUW-factor bij een bepaald product en wil je dat product ook in je webshop gaan verkopen omdat het heel goed aansluit bij je visie en het idee achter de andere producten. Op die manier probeer ik mijn assortiment ook te selecteren. Het is een tijdje rustig geweest met het inkopen en verkopen van nieuwe producten van anderen. Maar van de week, toen ik met griep op bed lag, had ik natuurlijk tijd genoeg om te neuzen op Internet en daar kwam ik me toch een GEWELDIG idee tegen. Een idee wat ECHT ook compleet bij Justmeiself past…..en vooral bij Justmeiself in combinatie met een bakkerij! Nu hoor ik al een aantal mensen die dit lezen denken : ” Hoezo Justmeiself in combinatie met een bakkerij?????” Nou ik zal het nog een keer uitleggen……..Mijn vriend Denis heeft samen met zijn broer Laurens een bakkerij. En aangezien we er tegenaan wonen is dit tevens het afhaalpunt van mijn webshop! Ok…snappen jullie het tot zover? Ja? Mooi!!! Tja en WAT voor product kan DAAR nou bij horen he? 🙂 Ik ga het jullie vertellen.

Ik kwam op een site terecht (ik weet al niet meer hoe en via wie of wat) met het volgende doosje:

In het doosje zitten de volgende kaartjes:

achterkant

Voorkant

De kaartjes zijn ontworpen door een moeder waarvan haar dochtertje gepest werd door haar eczeem. Ze vond het vreselijk om op school te moeten overblijven. Door deze briefjes in haar broodtrommel kreeg ze een hart onder de riem en ging het steeds beter. HOE geweldig is dat? Het leuke is dat er op de achterkant van de kaartjes ook nog een weetje staat over gezonde voeding :

Nog een extra stimulans om gezond te gaan eten voor kinderen toch? En een leuke aanleiding voor een gesprekje tijdens de lunchpauze!

Ikzelf heb het ook ooit bij Meis en Just gedaan……..Zelf een briefje geschreven……Meis kwam helemaal trots thuis met het briefje en Just zei er niks over. Toen ik vroeg of ie een briefje in zijn broodtrommel had, zei hij : “Ja maar dat wil ik eigenlijk niet want dat heeft niemand!” (okeej……dat had ik natuurlijk kunnen weten) Toen ik vroeg of hij het wel leuk vond wat er op zijn briefje stond zei hij: “Ja dat wel, maar de volgende keer moet je het maar onder mijn boterhammen leggen ipv bovenop dan ziet niemand het” ( prima Just! Ik kan nu een heel betoog gaan houden waarom ik juist vind dat je trots mag zijn op zo’n briefje, maar ik weet dat dit bij jou zo niet werkt. De volgende keer stop ik hem onder de boterhammen 😉 )

Ik ben heel benieuwd wat ze van deze kaartjes vinden……kaartjes die er SPECIAAL voor bedoeld zijn! Ik vind ze zelf ZO cool. Ze hebben een plastic laagje dus kunnen hergebruikt worden en kunnen ook tegen vette kindervingertjes. En er zitten 6 blanco kaartjes tussen, waarop je dus zelf een boodschap op kunt schrijven!

Nou heb ik overdreven??? Dit is toch HET product om OF op de webshop te verkopen OF in de bakkerij????

Zodra de webshop weer open gaat (18 Mei), zullen ze te koop zijn op http://www.justmeiselfshop.nl MET afhaalmogelijkheid dus! Kun je niet wachten dan kun je ze ook gewoon via http://www.broodtrommelliefde.nl bestellen (en betaal je 12,95 + verzendkosten)

Deel dit bericht gerust! Want hoe meer kinderen een extra hart onder de riem krijgen….hoe beter!

Groetjes,

Suus

Vervelende kinderen bestaan niet

11 februari 201523 maart 2015 / Justmeiself / 1 reactie

Ik weet het….. een gewaagde titel van mijn blog van vandaag, maar ik ben er van overtuigd dat het zo is. Vervelende kinderen bestaan simpelweg niet. Jij als volwassene kunt wel een kind als “vervelend” ervaren maar je kunt jezelf sterk afvragen aan wie dat op dat moment ligt?

Natuurlijk zijn er kinderen waar je meteen een klik mee hebt en ook kinderen waar je wellicht die klik nooit mee gaat krijgen. En weet je….. dat is prima……kinderen hoeven ook niet met iedereen een klik te hebben, evenals wij volwassenen dat niet hoeven.

Het wordt pas lastig als kinderen dit gevoel opgelegd krijgen, of zichzelf dit gevoel op gaan leggen. Het gevoel dat je met heel de wereld een klik zou moeten hebben. pffffff weet je hoe vermoeiend dat is. (ik weet hoe vermoeiend het is, ik legde dit gevoel mezelf jaren lang op en kreeg daar echt last van) Kinderen mogen keuzes maken met wie ze willen spelen en met wie niet. En iemand niet opzoeken is iets anders dan “buitensluiten”.

Bijna alles draait om verwachtingen, mensen verwachten van andere mensen vaak de reactie zoals ze die zelf zouden geven. En ja….dan stoot je vaak je neus. Of je wordt vaak verrast! Ook daar zegt dat iets over jezelf……..misschien moet jij jouw verwachtingen bijstellen in plaats van de ander willen te veranderen? Dan raakt het je de volgende de keer niet meer zo hard.

Wij volwassenen zijn meestal steeds beter in staat om onze eigen keuzes te maken en om de mensen uit te kiezen waar we onszelf fijn bij voelen. Mensen die jou oprecht alles gunnen, er voor je zijn in voor en tegenspoed, die investeren in de vriendschap en waarbij je bovenal gewoon “jezelf mag zijn”. Mensen die vol negatieve energie zitten en dit op jou overbrengen mag je gerust af en toe mijden. Soms zit je eigen emmertje zo vol dat je het er simpelweg niet bij kunt hebben. Zonder de ander te kwetsen moet dit ook bespreekbaar kunnen zijn vind ik! En dit alles natuurlijk met 1 voorwaarde: “wederzijds respect”. Maar je eigen grenzen aangeven en jezelf beschermen is het allerbelangrijkste.

Kinderen zijn veel minder in staat om de juiste keuzes te maken, ze hebben veel meer het gevoel om ergens bij te moeten horen. Bang om niet aardig gevonden te worden. Bang om geen vriendjes te krijgen enz enz. Het is daarom ook onze taak om ze daarin te sturen. ZONDER dit te gaan forceren, en JA dat is ontzettend lastig. Je wil zelf zo graag dat ze niet buiten de boot vallen, dat ze aardig gevonden worden, dat ze genoeg vriendjes krijgen, dat ze op kinderfeestjes mogen komen, dat ze niet gepest gaan worden. Maar het enige wat wij in dit verhaal kunnen doen is HEEL goed kijken naar kinderen. Waarom vertonen ze een bepaald gedrag? (dat wij misschien als vervelend ervaren) Waarom reageert een kind heel typisch op andere kinderen? Waarom zoekt het kind geen aansluiting? Al deze dingen doen kinderen niet voor niks! Onder ELK gedrag zit een verhaal en het is aan ons, volwassenen, om dit in te willen zien.

Kinderen vertellen ons veel meer dan wij in de gaten hebben. Dat komt omdat we snel geneigd zijn om er een oordeel over te hebben, zonder er verder over na te denken. Speelt een kind alleen? oei, wat zielg……..Speelt een kind heel druk? oei, wat irritant…….. Neemt een kind graag initiatief, oei wat een baasje……….

Maar probeer er eens met andere ogen naar te kijken. Zou het kind wat alleen speelt, misschien niet gewoon heel graag alleen spelen omdat hij dat simpelweg gewoon fijn vindt om zichzelf even af te sluiten van alle drukte? En heeft het kind er zelf problemen mee? (of heb JIJ daar problemen mee?) Zou het drukke kind misschien niet heel veel moeite hebben met zijn concentratie ondanks dat zijn ouders daar thuis al alles aan proberen te doen? Wat dacht je van het kind dat vaak initiatief neemt….. zou het misschien niet zo kunnen zijn dat hij juist heel onzeker is en bang is om de touwtjes uit handen te geven?

En vertoont jouw eigen kind gedrag waar je niet van gediend bent, ga dan altijd eerst bij jezelf te rade en je zult zien dat jouw kind je iets duidelijk wil maken dat jij zelf iets moeten veranderen. Vooral hooggevoelig kinderen reageren heel sterk op jouw eigen gemoedstoestand door middel van hen gedrag. Kinderen houden je vaak een spiegel voor, maar het is aan jou om er een keer kritisch in te willen kijken!

Een heel mooi boek hierover is “het fluisterkind” van Janita Venema. Het zijn voorbeelden uit de PresentChild methode, de methode waarvan ik hoop dat ik in September mee aan de slag mag gaan aan de opleiding tot kindertolk.

Ik ben me hier steeds meer voor gaan interesseren, omdat ik als juf altijd benieuwd was naar de oorzaak van gedrag bij kinderen. En dat ik zag dat het gedrag van kinderen vaak verbeterde na een verhelderend oudergesprek bijvoorbeeld .Ook bij mijn eigen kinderen krijg ik regelmatig de spiegel onder mijn neus geschoven en ik leer steeds beter om er kritisch in te kijken. Ik merk dat ik steeds meer dingen van mijn eigen kinderen beter kan “loslaten”of hun gedrag hierdoor beter “begrijp”. En ik zou liegen als ik zou zeggen dat mijn kinderen nooit het bloed onder de nagels vandaan halen, maar 9 van de 10 keer gebeurt dit wel wanneer ik zelf een kort lontje heb. In plaats van ze op de gang te zetten om “na te denken” pak ik ze op schoot en zeg dat ze gerust verdrietig mogen zijn. Soms kunnen ze zichzelf niet meer hervatten in een bepaalde situatie en dan is het zaak dat je als volwassenen zorgt dat het kind weer voor rede vatbaar is. Erkenning en verbinding daar draait het om!

Gisteren schreef ik een gedicht vanwege zo’n “spiegelmoment”:

Fijne dag!