Mag ik jullie met trots presenteren…..

11 februari 201611 februari 2016 / Justmeiself / Een reactie plaatsen

De ontwikkeling van nieuwe producten van Justmeiself gaat als een speer! Nog even en ik heb een heuse “justmeiself” feelgood-lijn 😉

Mijn inspiratie voor de ontwerpen zijn simpelweg mijn eigen levenservaring en visie met als doel: “mensen zelfvertrouwen geven, opvrolijken, of het ietsje gemakkelijker maken” (in de breedste zin van het woord overigens)

Momenteel zijn we druk aan het brainstormen over hoe we mijn kantoor/praktijk opnieuw vorm kunnen geven want 1 ding is zeker…….Mijn werkruimte van nu begint uit z’n voegen te groeien.

Maar dat weerhoudt mij niet om dan maar “rustig aan”te doen met het ontwerpen van nieuwe dingen, integendeel, als ik ideeën heb….moeten ze uitgewerkt worden zodra er tijd voor is. De nieuwe resultaten wil ik graag met jullie delen:

Allereerst: “De verjaardagskalenders”

https://wpcomwidgets.com/render/

Met deze kalenders vergeet je nooit meer iets te vieren! 😉 Elke maand begint met een typische “Justmeiself” quote.

Dan hebben we het nieuwe broertje of zusje van de ” blokjes met een boodschap”, de whatsapp-memory-blok Voor appjes die je maar niet kunt wissen.

Dan hebben we voor het eerst A4 blokken in het assortiment. Om te beginnen de Onderwijs-vergeet-het-nietjes blok. Toen ik zelf kleuterjuf was, gebeurden er op een willekeurige schooldag ZOVEEL dingen “even tussendoor” die ik dan eigenlijk op moest schrijven. Ik deed dan meestal vlug op een notitieblaadje, wat ik dan vervolgens niet meer terug kon vinden. (chaotisch als ik kan zijn) . Ook zag ik tijdens de kring of werkles wel eens dingen waar ik graag op terug zou willen komen en maakte hier dan vluchtig een aantekening van. Ik als stationery-liefhebber zou echt heel blij zijn geweest met een blok als deze op mijn bureau. Gewoon om alles “even vlug” op 1 plek op te schrijven. Een blad voor al je steekwoorden. Je maakt er gaatjes in en stopt m bij je weekplanning. Een kind kan de was doen….

onderwijs_vergeet_me_nietjes1-page1

In dezelfde categorie hebben we ook nog de “even niet lekker in je vel-vellen” Een blok met 50 vellen waarop je jouw gevoel kunt evalueren en inzichtelijk kunt maken! Waarom? Nou omdat je gevoel op schrijven vaak oplucht en je laat relativeren. Ze zijn geschikt voor volwassenen maar zeker ook voor kinderen. Om samen in te vullen of, voor oudere kinderen, om zelf in te vullen.

niet_lekker_in_je_vel_goede_versie-page1

En tot slot de nieuwe buttons en magneten. Met hun gave gouden kleur zijn ze natuurlijk helemaal hip! Maar dat niet alleen…..ze zijn ook heel erg symbolisch en er leuk om iemand cadeau te doen.

foto 2(14) foto 1(15)

Afgelopen week hielden we een winactie op FB en IG waarbij je een setje van deze gave gouden buttons kon winnen.

De winnaar van de FB-actie is geworden:

Manon Meegens-Jansen

De winnaar van de IG-actie is geworden:

@Janemulder

Proficiat!!!! (Jullie kunnen me even mailen of een PB sturen en dan stuur ik ze naar jullie toe!)

Deze spullen staan allemaal al online in de webshop, maar zijn ook op de verschillende verkooppunten te koop. Uiteraard zullen deze spullen zeker meegaan naar het feelgood en shopevent in Veghel op 11 en 12 maart!

Ik ben benieuwd wat jullie van al dit nieuw spul vinden!!!! Laat gerust een reactie achter, of attendeer andere mensen op spulletjes waarvan jij denkt dat zij blij zullen worden!

liefs,

Suzanne

Leuke winactie…..maar dan net ff anders!!!!!

10 december 201510 december 2015 / Justmeiself / Een reactie plaatsen

Goedemiddag allemaal, wat is het lang geleden dat ik een blogje heb geschreven…. Gebrek aan inspiratie? of misschien te druk met andere dingen? Ja dat laatste……TE druk met andere dingen. Maar wel dingen die binnen mijn visie en denkwijze passen dus helemaal prima!

En om te voorkomen dat mensen “justmeiself”moe zouden worden, heb ik het bloggen op een lager pitje gezet.

Maarrrrrr ik ben er weer!!!!!! En met een bijzondere winactie deze ronde. Een van de dingen waar ik mee bezig ben geweest is het het ontwikkelen van de bijzondere notitieblokjes. Notitieblokjes met een verhaal….. Een verhaal wat past bij mij en waarvan ik hoop dat het ook bij jou past. En niet alleen bij jou, maar ook bij je buurman, collega’s, ouders, kinderen enz enz enz. En de serie kaarten “voor de moeilijke momenten van het leven”

Ik ben niet alleen apetrots op mijn eigen ontworpen producten, maar hoop oprecht dat ze verspreid gaan worden door heel NL (of België). Op deze manier hoop ik een beetje bij te kunnen dragen aan een stukje verbinding, empathie en respect bij mensen onderling. Op een hele simpele maar wellicht effectieve manier. Daarom bied ik de mogelijkheid voor winkels, bedrijven of andere instanties om ze voordelig in te kopen zodat zij ze met een leuke marge kunnen doorverkopen. Op die manier hebben winkeliers weer een mooi nieuw product in de winkel liggen en wordt mijn droom om meer zelfvertrouwen en positiviteit te verspreiden werkelijkheid! Super toch?

In mijn webshop www.justmeiselfshop.nl kun je naar een wholesale gedeelte gaan, waar je kunt zien wat voor producten er voor wederverkoop worden aangeboden. Als je mij een mailtje stuurt op justmeiself@gmail.com en een toelichting geeft over jouw bedrijf en waarom mijn producten daar goed zouden passen, krijg je een inlogcode waarmee de prijzen zichtbaar zullen worden.

Maar HOE kun jij nou iets winnen vraag je jezelf wellicht af????? Nou heel simpel. Je hoeft alleen maar een winkel of bedrijf te taggen (onder het originele Facebookbericht van deze blogpost OF op Instagram ) waarvan jij denkt dat deze spulletjes echt heel goed zouden passen. Mocht degene die jij getagd hebt daadwerkelijk onze spulletjes gaan verkopen? Ontvang jij gratis en voor niks het justmeiself-pakketje met een waarde van ongeveer 50 euro! (als 1 bedrijf of winkel door meerdere mensen wordt getagd, zal er geloot worden) Een justmeiselfpakketje bestaat uit:

de 5 verschillende notitieboekjes met een boodschap
Stap voor stap meer zelfvertouwen
DIY “maak je eigen postive paperbag
1 set kaarten voor de moeilijke momenten van het leven!!!!

Jullie zouden me een groot plezier doen wanneer je dit blog zou delen en vooral wanneer je bedrijven tipt waar justmeiself-producten gewoon horen te liggen 😉

Helpen jullie mee om wat zelfvertrouwen te verspreiden??????

tnx alvast!!!

Suzanne

Stelletje Struisvogels

12 oktober 201512 oktober 2015 / Justmeiself / Een reactie plaatsen

Het ziekteverzuim op de werkvloer vanwege burn-out klachten blijft maar stijgen! Het aantal jongeren met depressieve gedachten en psychische stoornissen blijft maar stijgen! Het aantal kinderen dat overprikkeld raakt blijft maar stijgen! De ziektenkostenpremie (je raad het waarschijnlijk al) blijft maar stijgen!

Deze bovenstaande dingen horen we elke dag! ELKE DAG. Maar wat doen we eraan???? NIKS! Althans naar mijn inziens VEEL TE WEINIG.

Nou ja we doen gewoon alsof het er niet is, of dat we het niet zien, of dat het “de ander” zijn probleem is. Pappen en nathouden totdat het probleem zich verplaatst naar iemand anders. En opmerken, aanspreken of aan de bel trekken……..tja dat gebeurt vaak als het leed al geleden is. “Het zal zichzelf wel oplossen” of “het zal een fase zijn” zijn ook veelgehoorde overwegingen. Maar volgens mij zijn er op dit moment 3 heldere voorbeelden te noemen van situaties die voor eenieder van jullie een bepaalde manier van herkenning oproept.( Misschien wel bij jezelf ;))

Stel je voor….., je zit in groep 6. Je kunt jezelf heel moeilijk concentreren want er zitten nog 29 kinderen in dezelfde ruimte als jij. Je wil heel graag naar de meester of juf luisteren maar je ziet en hoort echt overal bijgeluiden. Je aandacht dwaalt af en je krijgt de informatie niet meer mee die belangrijk voor jou is. Gevolg: je wordt zenuwachtig omdat je niet weet wat je moet doen en je krijgt moeite met de opgaven die je moet maken. Dag in, dag uit. Om vervolgens helemaal overprikkeld thuis te komen en amper een woord uit te kunnen brengen. Resultaten worden slechter, er wordt een handelingsplan gemaakt om je resultaten weer “op te krikken” en er gaan weer een paar weken overheen totdat dit plan ge-evalueerd wordt. Ondertussen haak je steeds weer af wanneer het te druk wordt in je hoofd, omdat je simpelweg niet weet HOE je het weer rustig moet krijgen. Die negatieve ervaring zit in je onderbewust brein en zal bij vergelijkbare situaties opnieuw gaan opspelen.

Als jij als kind al snel overprikkeld raakte of gevoelig was voor spanningen en hier nooit mee om hebt leren gaan doordat je maar “gewoon mee” moest proberen doen, heb je grote kans dat je hier levenslang last van zult ondervinden. Als je altijd maar op je tenen moet lopen en je in allerlei bochten moet wringen om maar mee te kunnen met de rest of met wat er van jou gevraagd wordt, blijft dit altijd lastig.

Kun je jezelf voorstellen hoe dit moet voelen voor jongeren die in een keer blootgesteld worden aan een heleboel nieuwe prikkels en invloeden. Denk aan telefoons, nieuwe mensen om je heen,nieuwe school, lichamelijke veranderingen, alcohol, drugs? Voor heel veel jongeren is dit zo overweldigend, dat ze zelf niet in staat zijn om deze prikkels te verwerken en kunnen hier zelfs serieus depressief of angstig door raken. Het is belangrijk dat dit opgemerkt wordt door de omgeving, maar dat de jongeren zelf ook tools krijgen om zichzelf af te schermen voor al deze invloeden.

Op de werkvloer is het niet anders. Je wil jezelf bewijzen, kunt moeilijk nee zeggen, werkt in de pauzes door, reageert meteen op mailtjes, kortom: je gaat maar door en door en door en gunt je lichaam en geest niet voldoende rust om even te “ontladen” uit de drukte.

Nee, je gaat maar door en neemt zelfs het werk wat niet af is nog mee naar huis zodat je er eigenlijk in je hoofd 24/7 mee bezig bent. (Vaak ook nog in combinatie met de onzekerheid over of je contract al dan niet verlengd zal gaan worden) Op een gegeven moment zul je merken dat je lichaam zoveel prikkels en informatie te verwerken krijgt, dat het af en toe de rem erop gooit en jou een waarschuwing geeft. De kunst is om naar je lichaam te luisteren. Maarja……naar je lichaam luisteren? Hoe doe je dat? Makkelijker gezegd dan gedaan als je dit niet gewend bent. Een paar dagen rustig aan en dan zal het wel weer gaan…….! (*right*)

En daar draait eigenlijk ALLES om. Je lichaam en geest moeten in balans zijn en je moet leren om signalen van je lichaam op te merken en te accepteren, in plaats van de “struisvogel” uit te gaan hangen en je kop in het zand te steken. Totdat je lichaam echt heel hard in gaat grijpen, zodat je geen keus meer hebt en wel rustig aan MOET doen.

Het ongelooflijke aan het bovenstaande verhaal vind ik dat er ZO traag en slecht ingespeeld wordt op deze dingen. Nu moeten kleuters massaal engels gaan leren en met tablets om leren gaan………. Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar mijn kids weten vaak nog beter om te gaan met tablets dan ikzelf. Maar WAAROM wordt er zo weinig gedaan aan het “leren ontspannen dmv ademhalingsoefeningen” het “belang van bewegen” het “geloven in jezelf” het “leren mediteren”? WAAROM zit hier nog steeds een “ZWEVERIGE” stempel op en valt het onder “alternatieve geneeswijzen” ( of nog niet eens ) ?????? Terwijl het elke dag…..dag in…..dag uit, stikt van de signalen. WAAROM zitten de lesroosters van leerkrachten ZO gigantisch vol met didactische vakken, terwijl meer van de helft afhaakt doordat de concentratie weg is??? WAT is het doel? Dat je in groep 8 de vmbo-basisberoeps kinderen nog steeds dezelfde stof aan kunt bieden als de gymnasium kinderen? Dat je ze dezelfde toets laat maken met dezelfde norm?????

Ik zou werkelijk willen dat er een verandering zou plaatsvinden op dit gebied. Geloof mij……..kinderen SCHREEUWEN hier letterlijk om. Kijk eens naar het onderstaande schema uit Relax kids . Deze training ben ik aan het volgen en ik hoop dat dit in de toekomst gewoon standaard in het lesprogramma op de basisschool verweven zit! Preventief aanpakken van spanningen, daar plukt iedereen in de maatschappij later de vruchten van en dat zou de overheid HANDEN vol geld schelen! Ik hoop van harte dat er heel veel mensen zijn die herkennen wat ik hierboven heb verteld en dat er gauw iets gaat gebeuren…….

Stelletje struisvogels….

Dank je wel voor het lezen!!

Fijne dag,

Suzanne

10 activiteiten die een juf of meester moet regelen (vlak voor of) in zijn/haar vakantie:

9 juli 20159 juli 2015 / Justmeiself / Een reactie plaatsen

Als je in het onderwijs zit dan heb je er gegarandeerd mee te maken……mensen die zeggen : ” Oooooooo 6 weken vakantie WAT een luxe!!!!”

Tuurlijk…..dat is ook zo. Een vakantie van 6 weken IS luxe. En meestal ook nog tegelijkertijd met je eigen kinderen (mocht je die hebben)…..ideaal…..zou je denken. Het is echter een ietwat vertekend beeld!

Leerkrachten basisonderwijs hebben 6 weken geen kinderen in hun klas, maar ze hebben zeker GEEN 6 weken vakantie. Toen ik nog voor de klas stond, schoot ik altijd meteen in de verdediging als ik zo’n opmerking kreeg en ging mezelf direct verantwoorden.( Inmiddels zou ik denken, laat ze maar praten……maar toch wringt zo’n opmerking 😉 )

Om voor eens en voor altijd een eind te maken aan dat geromantiseerd idee, heb ik een lijstje met 10 activiteiten die een leerkracht o.a nog moet regelen voordat het nieuwe schooljaar begint. En aangezien ze tot de laatste dag kinderen in hun groep hebben, kunnen ze hier vaak pas mee starten in de vakantie:

1. Zorgen dat je klaslokaal netjes op orde is inclusief genoeg passend meubilair. (met een beetje pech verhuizen naar een ander lokaal omdat je een andere groep krijgt het volgend jaar).

2. De klassen-map op orde hebben met de weekplanning en alle gegevens van de nieuwe groep. En een jaarplanning maken.

3. Naamkaartjes maken voor alle kinderen voor op het planbord. (bij de kleuters)

4. Alle leerlingdossiers van de aankomende groep grondig doornemen.

5. Openingsweek van het nieuwe schooljaar voorbereiden

6. Teamvergadering/studiemiddag om concrete afspraken te maken rondom het nieuwe schooljaar

7. Voorbereidingen treffen voor je taakbeleid.

8. Afspraken maken en roosters afstemmen met duopartners of parallel-leerkrachten.

9. Je kasten bevoorraden met voor alle leerlingen nieuwe materialen en werkboeken.

10. Er samen voor zorgen dat magazijnen en gezamenlijke ruimtes (denk aan materialen-hok, speelzaal, extra lokalen) worden opgeruimd en weer netjes zijn.

En zo zijn er nog een heel aantal dingen die MOETEN gebeuren waar je alleen maar tijd voor hebt in de vakantie. Al deze dingen kun je dus van die 6 weken af tellen.

Dit zijn dus de dingen die ik totaal niet mis in het onderwijs, maar waarvan ik wel het gevoel heb dat ik ze een keer moet benoemen. Niet dat jullie nu medelijden moeten krijgen met juffen en meesters, maar misschien dat je er wel ietsje meer waardering voor krijgt. De dingen achter de schermen worden vaak niet gezien en zijn vanzelfsprekend.Het zijn dingen die er gewoon bij horen, dat is zo. En de vakantie wordt doorbetaald dus is het logisch dat er ook voor gewerkt moet worden.

Toch ben ik er van overtuigd dat een leerkracht de rest van de tijd die overblijft in de vakantie, knetterhard nodig heeft om los te komen van de werkdruk van einde schooljaar en om het hoofd leeg te maken.

En dit verhaal is vooral niet bedoeld om een discussie aan te wakkeren maar puur om een keertje een kijkje achter de schermen te geven in het basisonderwijs in vakantietijd. Er zijn zelfs mensen die denken dat iemand leerkracht wordt “omdat ie zoveel vakantie heeft”. Zoals meester Bart (leerkracht voortgezet onderwijs)heel mooi citeerde;

Lesgeven gaat enkel goed wanneer je er je hele ziel en zaligheid in stopt. Daar brengt 6 weken vrij geen verandering in.

Via deze weg wens ik ook al mijn oud-collega’s (basisschoolleerkrachten in NL) een welverdiende vakantie en hoop dat ze vol goede frisse moed weer aan een nieuw schooljaar zullen beginnen! En voor oud-collega’s hier in het zuiden….succes met de laatste loodjes!

Jullie doen fantastisch werk!!!!!!!

10 dingen die ik het meest mis nadat ik gestopt ben met werken in het onderwijs.

7 juli 20157 juli 2015 / Justmeiself / 1 reactie

Nu de laatste weken van het schooljaar ingegaan zijn en iedereen enorm toe is aan vakantie, denk ik altijd weer terug aan het moment dat ik de beslissing nam om helemaal te stoppen in het onderwijs. Ik heb het 11 jaar vol overgave gedaan en heb er al mijn (lees: TE veel) energie in gestoken, maar heb 2 jaar geleden de knoop doorgehakt om te stoppen met mijn baan in het onderwijs. Wat ik toen hoopte, maar natuurlijk niet zeker wist, is dat het de beste beslissing EVER is geweest om de stap te zetten!

Door deze stap te zetten zijn er zoveel mooie dingen op mijn pad gekomen waar ik heel dankbaar voor ben en waar ik enorm veel energie uit haal……. Mijn moeder stelde me gisteren nog de vraag : “Suus, denk je dat je nog ooit terug het onderwijs in gaat?” mijn antwoord was helder en duidelijk……….als het onderwijs blijft zoals het nu is…. met TE grote klassen, TE veel administratie, TE veel taken buiten het lesgeven om (en zo nog 100 dingen) is het voor mij een dikke vette NEE.

Zeg Nooit Nooit natuurlijk, want dingen kunnen veranderen, maar vooralsnog ben ik elke dag blij met het genomen besluit!

Toch zijn er dingen die ik wel ontzettend mis aan het werken in het onderwijs en ik heb voor mezelf een lijstje gemaakt met 10 dingen die ik het meest mis (in willekeurige volgorde) vooral ook omdat die vraag me nog geregeld gesteld wordt:

1: De band met collega’s en het werken met een team:

Mijn collega’s van de Gerardusschool zitten in mijn hart en ik merk dat ze er niet meer uit gaan! Gelukkig! Wel is het even wennen dat je er niet meer bij hoort. De school draait door met allemaal nieuwe dingen en er komen en gaan mensen. Het heeft denk ik een jaar geduurd voordat ik niet meer elke dag mijn “schoolmail” checkte omdat ik nog zo betrokken was bij school. (Gelukkig heb ik nog steeds regelmatig contact met ze en zit ik zelfs nog in de collega’s groepsapp, maar toch is het wel ietsje anders)

2: De verschillende thema’s het hele jaar door:

Als je op school werkt, maak je dingen zoals carnaval, kerst en Sinterklaas heel bewust mee! Je werkt en leeft er al weken naar toe en het is geweldig om te zien hoe kinderen hier van kunnen genieten.

3. Oudergesprekken

Ik vond het altijd heel fijn om in gesprek te gaan met ouders en om samen te kijken hoe hun kind optimaal konden laten ontwikkelen. Ook de kennismakingsgesprekjes met nieuwe ouders die hun kind voor het eerst naar school brachten zag ik als een uitdaging. Ik vond het fijn wanneer hun kind zichzelf direct veilig zou voelen op onze school en dat ouders hun kind met een gerust hart bij mij achter zouden durven laten.

4. “Mijn” kinderen

Heerlijk een groep vol met kinderen, elk met hun eigen verhaal en identiteit. De grootste uitdaging om bij hun gevoel zien te komen en ervoor te zorgen dat ze je gaan vertrouwen en weten dat alles bespreekbaar is. Natuurlijk werk ik nu ook met kinderen maar toch het gevoel van een “eigen klas” dat is een heel bijzonder gevoel. Ik noemde het ook altijd “mijn kinderen ” en zo voelde dat ook! Met het gevolg dat ik heel veel situaties en gevoelens mee naar huis nam.

5. Kringgesprekken

Ik vond het heerlijk om met kinderen in de kring te zitten en om allerlei onderwerpen met ze te bespreken. Vooral als het vanuit de kinderen zelf kwam…….. Zo mooi om te zien hoe kinderen op elkaar reageren en wat ze van elkaar kunnen leren. Helaas liet het rooster het niet altijd toe om uitgebreid in de kring te gaan, maar die momenten waren heel waardevol.

6. De onvoorspelbaarheid en afwisseling

Elke dag is het een verrassing of je lesprogramma loopt zoals jij het gepland hebt! Nou dat gebeurde maar zelden. Vaak kwam er iets tussen of liep de uitleg niet zo soepel als gehoopt. Een uitdaging om op die onvoorspelbaarheid in te spelen! En die uitdaging vond ik juist zo mooi! Op het moment zelf kijken wat de kinderen nodig hebben en daardoor je planning bij te stellen.

7. De lieve pure uitspraken van de kleuters

In een (over)volle kleuterklas, krijg je elke dag wel een opmerking die een glimlach op je gezicht brengt! Ze zijn zo puur, eerlijk en volop in ontdekkende fase. Zo mooi om de kinderen ook de kans te bieden om dingen te mogen ontdekken. Ook de onverwachte opmerkingen of vragen tijdens een kringgesprek……prachtig! Daar genoot ik echt oprecht van! Mede doordat ik de kleuters gewoon geweldig vind en er van overtuigd ben dat er veel mijpalen plaatsvinden in de kleuterperiode, ontwierp ik de kleuterkiekjeskaarten! Het is een soort ode aan de kleuter, van mijn kant!

8. Oudleerlingen

Toen ik groep 8 had, kwamen nog heel veel oudleerlingen hun diploma of rapport laten zien. Dat vond ik zo bijzonder! Mooi om te merken dat je een belangrijke rol hebt kunnen spelen in hun ontwikkeling en dat ze oprecht trots zijn op wat ze bereikt hebben. Ook erg leuk om te weten hoe het met ze gaat, want alle kinderen die je in groep 8 hebt gehad, moet je loslaten terwijl je zo ontzettend hard hoopt dat het ze goed zal gaan. Sommige oudleerlingen spreek ik nog ooit via FB! De eerste lichting groep 8 die ik voor mijn neus kreeg, zijn nu gemiddeld 21 jaar oud!!!!!!

9. Studiedagen

Klinkt misschien gek, maar ik mis de studiedagen waarbij we met ons team bepaalde onderwerpen behandelden waar we heel enthousiast over waren. Er waren er ook een heleboel waar ik het nut niet van in zag, maar daar hebben we het nu niet over. De nuttige leerzame studiedagen waarbij je allemaal nieuwe info kreeg, zoek ik nu zelfs op. Ik hou ervan om me bij te scholen op onbekend terrein, alleen zag ik het toen als verplichting maar nu denk ik……Wat een luxe, bijscholen op kosten van de baas!

10. Het begeleiden van stagiaires

Ik vond het heel prettig om stagiaires te begeleiden en om ze zo goed mogelijk duidelijk te maken, wat er allemaal in het onderwijs van je gevraagd wordt. Met sommige stagiaires heb ik nog steeds contact en ben ik trots wanneer ik hoor dat ze veel van mij geleerd hebben.

Als je het bovenstaande lijstje zo eens bekijkt, zou je haast denken dat ik direct terug zou willen in het onderwijs. De keerzijde is echter dat ik naast dit lijstje van dingen die ik mis, een veeeeeeeel langer lijstje zou kunnen opstellen van dingen die ik vooral NIET mis! Zo lang dat lijstje nog altijd langer blijft dan het bovenstaande lijstje……. heb ik de juiste beslissing genomen!

😉

Ik heb des te meer respect gekregen voor collega’s in het onderwijs, ik zie nu achteraf pas echt in, wat er allemaal op je bordje komt en wat voor een grote verantwoordelijkheid het met zich meebrengt. Daarom voor alle juffen en meesters in de wereld……..bedenk goed dat je een belangrijke rol speelt in een kind zijn leven! En geniet van de welverdiende vakantie! (en NEE ik weet als geen ander dat het echt geen 6 weken zijn 😉 )

(wil je ook een leerkracht in het zonnetje zetten? Dat kan hier!)

Groetjes,

Suus

Mijn 2 daagse als gastdocent op het ROC-terAA

16 april 201516 april 2015 / Justmeiself / 1 reactie

Nou…..WAAR zal ik beginnen….. ik weet het eventjes niet. Wat een avontuur waren de afgelopen 2 dagen voor mij zeg…..in mijn nieuwe rol als gastdocent!

Ik moet zeggen……die rol beviel me echt super! Ik was gevraagd door het ROC-ter AA in Helmond om als gastdocent te komen vertellen tijdens de themaweek (vanuit mijn eigen ervaring) over HOE belangrijk jij kunt zijn voor kinderen in je rol als leerkracht, pedagogische medewerker, onderwijsassistent of stagiaire. Vooral omdat ik me hard maak voor het feit dat de basis bij kinderen goed en veilig moet zijn, voordat je “prestaties” van ze kunt verwachten. En dat ELK gedrag een onderliggende oorzaak heeft.

Kijken naar wat het kind nodig heeft en sta daar open voor! Doe de moeite om kinderen te begrijpen en probeer veiligheid te bieden wanneer ze dit thuis niet direct krijgen om wat voor rede dan ook. Een aantal zeeeeer gemotiveerde studenten heeft samen met een aantal leerkrachten een themaweek georganiseerd in rouwverwerking, scheiding en gedachtekracht. Wat SUPER dat hier aandacht voor is op een opleiding toch? Het zou eigenlijk verplicht moeten worden…..zo vaak krijg je er helaas mee te maken! En HOE moet je er dan mee om gaan???

Wat is er nou mooier dan studenten die het onderwijs of de kinderopvang in gaan, mee te kunnen geven dat ze ALTIJD maar dan ook ALTIJD nieuwsgierig moeten zijn naar de onderliggende oorzaak van het gedrag van kinderen??? Daarbij hoorde natuurlijk een stukje kennis over de werking van de hersenen, kennismaking met mindfulness en ontspanningsoefeningen en tot slot een kijkje in bruikbare materialen, maar ook mijn persoonlijke verhaal waarbij ik mijn moeilijke tijd heb weten in te zetten als inspiratiebron voor anderen die het moeilijk hebben. En aangezien er ook een heleboel kinderen zijn die het moeilijk hebben, is het de taak van ONS om dit te (h)erkennen en ze de juiste begeleiding te geven!

Het was enorm spannend, want dit was de eerste keer sinds mijn angststoornis dat ik weer voor een groot gezelschap moest praten!Het gebouw en het interieur vond ik er al veel belovend uitzien, maar het aantal stoelen riep wel heeleven een benauwd gevoel op, maar dat zakte eigenlijk direct ook weer!

De 1ejaars studenten kwamen binnen en je kon al bijna aan hun houding aflezen of ze wel of niet gemotiveerd waren. De leerkracht van deze studenten liet ze ook als eerste hun telefoon inleveren…… dit gaf een hoop gemopper maar het blijkt toch echt nodig te zijn! Ik moest er eigenlijk wel om lachen, zo’n bak vol telefoons voor mijn neus.

In de 2 dagen heb ik 4 groepen voor mijn neus gehad en bij alle 4 de groepen kon je op een gegeven moment een speld horen vallen! ZO betrokken hebben de studenten meegedaan! Zelfs een aantal jongens en meiden die lacherig en met een ongeïnteresseerde houding binnen kwamen, werden rustig en hebben zichzelf 1,5 uur heel netjes gedragen. Ik heb ze ook een mega compliment gegeven hiervoor. Heel bijzonder was dit!

Natuurlijk waren sommigen veel meer betrokken dan anderen, maar dat blijf je toch houden, vooral bij 1e jaars studenten. Toch deed ieder op zijn of haar manier wel hun best:

Mooi om te zien dat je wat teweeg kunt brengen bij studenten en dat je het gevoel krijgt dat een aantal van hen er ook ECHT iets mee gaat doen! Ik had verwacht dat er meer interactie zou zijn tussen hen en mij, maar ik realiseerde me ook al heel snel dat het best beladen onderwerpen zijn om in een groep te bespreken. De laatste groep van vandaag waren 2e en 3e jaars studenten en daar vond juist wel deze interactie plaats! Wat een gemotiveerde groep jongeren zeg!!! Ik zou ze meteen aannemen op mijn basisschool als ik die een zou hebben……

Ze kwamen me zelfs met een hand of een “Hug” bedanken (ze hadden net geleerd dat er bij een knuffel, serotonine vrij kan komen) 😉 Ik was echt een beetje ontdaan. Evenals de reacties die ze op hadden geschreven als evaluatie voor mijzelf. Ik zal ze niet allemaal publiceren, maar ik kan niet ontkennen dat ik dat eigenlijk het liefste zou doen hihi het maakte me ontzettend trots. En ik vond het ook ZO cool om te doen. Het schoot zelfs af en toe door m’n hoofd dat ik echt wel op freelance basis les zou willen geven op deze opleiding.

Als dank voor mijn inspanning, vonden de studenten dat ik hetzelfde certificaat als hen verdiende…….Ik voelde me voor heel even weer student….Best een fijn gevoel…voor even dan

Ik hoop van harte dat ik in ieder geval een aantal studenten met mijn verhaal heb kunnen inspireren en dat deze jongeren mijn kennis en ervaring kunnen gebruiken in de dagelijkse praktijk.

Het was een eer om met deze studenten te werken en ik zou HEEL graag willen dat ze op een PABO een voorbeeld nemen aan het ROC, om aandacht te geven aan onderwerpen als mindfulness, ontspanningsoefeningen en WAT te doen met kinderen die veel spanning en druk ervaren. Studenten van deze opleidingen zijn namelijk de toekomst van het onderwijs van onze kinderen.

Hopelijk tot de volgende themaweek;)

liefs,

Suzanne

Geacht ministerie van onderwijs, wij blijven schudden tot u wakker wordt…..

20 januari 201523 maart 2015 / Justmeiself / Een reactie plaatsen

Het is inmiddels al een poosje geleden dat ik een blog schreef met een brief aan het ministerie van onderwijs. Het werd ongelooflijk goed gelezen en gedeeld en het kwam zelfs bij de staatssecretaris van onderwijs terecht! Helemaal super. Ik doe er alles aan om het ministerie van onderwijs wakker te schudden. En je kunt natuurlijk denken: “het heeft toch geen zin!” Maar ik weiger dit te denken. Ik denk dat het wel degelijk zin heeft wanneer we regelmatig een signaal afgeven vanuit het werkveld of vanuit ouders.

Ik blijf gewoon net zolang schudden totdat er bij het ministerie van onderwijs iemand wakker wordt! Want het is geen onzin waar ik het over heb….. Nee het is gewoon iets waar bijna ALLE leerkrachten tegenaan lopen en dat ook toegeven, maar waar gewoon NIKS mee gedaan wordt! Met als resultaat dat er honderden leerkrachten met een burn-out thuis komen te zitten. Ik heb het hier over de grootte van de klassen ja. Wanneer de klassen kleiner worden is er oprechte aandacht voor kinderen.

Geloof mij, met 30 kinderen is dat gewoon niet mogelijk. En als jij die ene juf of meester bent die OVERAL het positieve van in ziet en die stug blijft volhouden dat het “allemaal wel meevalt”, raad ik je aan om toch maar eens kritisch te gaan kijken naar de daadwerkelijke situatie in uw school.

Het is namelijk “leerkracht eigen” om alles maar met de mantel der liefde te bedekken en om niet in opstand te komen. Want je moet loyaal blijven aan je collega’s, aan je directeur en meestal ook aan de overkoepelende organisatie. Want als je je kritische mening wil laten horen, is de kans HEEL groot dat je geen bijval krijgt op het moment suprême. En wellicht zet je daarmee ook nog je baan op het spel want er staan een hele hoop mensen in de rij om aan het werk te komen.

Ik werk op het moment niet meer in het onderwijs en zou het op deze manier ook NIET meer willen. Het past niet bij me en het kostte me meer energie dan het me opleverde. En dan moet je nagaan dat ik werkte met de leukste ouders, kinderen en collega’s die je jezelf maar kon wensen. Alleen ALLES wat erbij kwam kijken in combinatie met mijn eigen thuissituatie was voor mij niet meer werkbaar. Ik ben loyaal geweest aan mijn eigen gevoel en daar ben ik heel erg blij mee. Ik blijf me er echter wel over verbazen, dat er gewoon NIKS veranderd. Er worden van alle kanten signalen afgegeven maar er wordt echt NIKS mee gedaan! En het zal best een geldkwestie zijn, net als in de zorg, maar er kan toch ook gewoon gekeken worden naar het anders inzetten van geld? Het hoeft toch niet per definitie duurder te worden? Kijk wat je nu kwijt bent aan onderwijsmensen met een burn-out, dit zou zoveel minder kunnen.

Ik blijf erbij dat de klassen kleiner MOETEN. Aandacht is echt het allerbelangrijkste wat een kind nodig heeft. Aandacht en liefde. Een juf of meester die 30 kinderen in zijn of haar klas heeft, KAN gewoon geen aandacht aan alle 30 geven. En weet je, de kinderen die het het hardste nodig hebben krijgen het niet. Nee want het gemiddelde niveau van de groep moet omhoog zodat er bij de toetsen van het leerlingvolgsysteem meer A-tjes en B-tjes (tegenwoordig 1-tjes en 2-tjes) bij zitten. Oftewel scholen worden afgerekend op prestatie en niet op het sociale klimaat. En ik snap best dat lesstof getoetst moet worden, maar wat heeft het voor zin om kinderen die zwak zijn, continue met hun neus op de feiten te drukken dat ze daadwerkelijk zwak zijn? Waarom moeten kinderen “onvoldoendes”op hun rapport krijgen? Terwijl ze misschien wel een 10 zouden verdienen voor de inzet. Ik zou zeggen: Afschaffen die punten! Laat leerkrachten de toetscores bijhouden voor een completer beeld van een kind, maar ga samen met het kind en ouders kijken welke mogelijkheden en talenten een kind WEL heeft. Maarja daar heb je het weer…..WANNEER doe je dat als je 30 kinderen hebt? juist….

Kinderen moeten meer kans krijgen om zichzelf te ontspannen tussen de lessen door. Het is een bijna onmogelijke opgave om van rekenen meteen over te gaan op taal ZONDER even te kunnen ontspannen. Wanneer kinderen ontspannen ( en dat kan heel erg mooi met behulp van mindfulness en ontspanningsoefeningen) hebben ze ook weer meer “ruimte”in hun hoofd om te leren. Probeer maar eens met een “vol” hoofd iets te lezen, dat gaat je gewoon echt niet lukken. En dat is wat er nu, vanwege tijdsdruk wel gebeurt, les op les op les om het programma maar af te krijgen. Met de huidige eisen en doelen is er simpelweg GEEN tijd voor ontspanning tussendoor! Dit vergt ENORM veel energie van kinderen en de leerkracht. En die 15 minuten pauze is ECHT te weinig.

Het is eigenlijk een heel simpel model waarin je in 1 oogopslag kunt zien, welke voorwaarden met elkaar in verband staan en allemaal nodig zijn om het doel (makkelijker leren) te bereiken:

Voorkomen is beter dan genezen…… en daar kan een kleinere klas en het aanleren van ontspanningsoefeningen een hele grote rol in spelen! Ik zou willen dat NL een voorbeeld zou nemen aan het Finse onderwijssysteem. Ik las daar vandaag een heel mooi artikel over, waar ik me helemaal in kan vinden:

http://www.klasse.be/leraren/36616/finland-punten-geven-is-bij-wet-verboden/

Mocht je er zin in hebben, kun je het op je gemak een keer lezen!

Ik ben m’n verhaal weer kwijt en mocht je er net zo over denken? Deel het !!!! Hoe meer mensen een signaal af blijven geven, hoe beter!

Fijne dag,

liefs,

Suzanne

http://www.justmeiselfshop.nl