Ja tis weer zover. Mijn hoofd zit vol, mijn hart zit vol en het MOET er weer uit! Vorig jaar, toen ik nog geen blog had, heb ik in een FB post mijn gevoel proberen te omschrijven over Nirwana Tuinfeest.Eigenlijk lukt dat niet, een gevoel omschrijven…..maar toch heb ik zwaar de behoefte om het dit jaar WEER te proberen. Waarom? Tja….. Gewoon omdat ik er vol van zit en misschien herken je dit gevoel ook? En wat is er nou mooier om een gemeenschappelijk gevoel te delen!?

Ikzelf ben mijn ouders heel dankbaar voor het feit dat ze me van kind af aan mee namen naar de familiedag op zondag. Ik ben met Nirwana opgegroeid en ben van de 40 jaar dat het bestaat zeker 20 keer geweest.

Maar WAT voor gevoel maakt voor mij (als hooggevoelige deeltijd sensation seeker ;)) Nirwana zo bijzonder?????

Het gevoel van…..de kaartjes in de pocket hebben en dat in je agenda kunnen schrijven:

Het gevoel van….. mijn kledingkeuze voorafgaand aan het festival! Heerlijk aantrekken wat IK wil (al doe ik dat altijd al) zonder dat er ook maar IEMAND een opmerking overmaakt! ( tis nog geen carnaval)

Het gevoel van….. het festivalterrein oplopen en dan de keiharde gitaarmuziek in je hele lijf voelen. Geweldig.

Het gevoel van …..een uur verder zijn voordat je munten en je eerste bekertje drinken hebt gescoord. En niet omdat dit niet goed geregeld is…..maar omdat je continue aan het kletsen bent.

Het gevoel van.…….het prachtige festivalterrein tussen de bomen.

Het gevoel van……lekker in het zonnetje met de juiste muziek, de juiste mensen op het juiste tijdstip.

Het gevoel van.... helemaal uit je plaat gaan voor bij het podium! (dit jaar bij Typhoon)

Het gevoel van….. oude bekenden na jaaaaaren weer eens tegen komen en niet uitgekletst raken.

Het gevoel van….. nieuwe mensen ontmoeten.

Het gevoel van….oudleerlingen tegenkomen, die inmiddels al een jaar of 20 zijn en die dan nog steeds ” juf Suzanne” tegen je zeggen.

Het gevoel van …..op je horloge kijken en er van balen dat het alweer zo laat is. Het liefst zou je de tijd even stil zetten.

Het gevoel van..…. alvast aanlopen naar de wc wanneer je nog niet echt nodig moet, want je bereikt de toiletten vast niet zonder een paar gesprekken te voeren onderweg.

Het gevoel van….. “ff” aan een hangtafel een frietje gaan eten, aan de praat raken met een groep onbekenden en uiteindelijk een paar uur later erachter komen dat de Dropkick Murphy’s al aan de gang zijn.

Het gevoel van…… tranen in mijn ogen krijgen bij Dog eat Dog omdat het dikke vette jeugdsentiment is.

Het gevoel van….. volle bak dansen op Gogol Bordello en daar kippenvel van krijgen omdat bijna het halve veld volle bak aan het dansen is.

Het gevoel van…..me helemaal thuis voelen in de mensenmassa. En hier gewoon uren alleen rond kunnen lopen .

Het gevoel van…..het geluid horen van bladblazers en weten dat je binnen nu en 10 minuten echt het veld moet gaan verlaten.

Het gevoel van….. geen stem meer hebben en vermoeide benen en van HEEL VEEL prikkels.

Het gevoel van……afsluiten met een lekker bakje koffie van de  bean brothers om daar vervolgens weer in gesprek te raken met allerlei mensen.

Het gevoel van……complimenten krijgen van mensen omdat ze je blog hebben gelezen.

Het gevoel van….. “Tante Hannie” (tante van karlijn een vriendin van mij) die tegen het festivalterrein aan woont en waar ik altijd mijn spullen neer mag leggen en waar we nog gezellig even in de tuin wat drinken naderhand. xxx

Het gevoel van.…….. bewondering voor de organisatie, de programmering en alle vrijwilligers van dit geweldige festival.

Samenvattend betekent dit dus vooral een gevoel van……. dankbaarheid, inspiratie, plezier, emotie en thuiskomen. Als je dit gevoel in 1 woord zou moeten omschrijven, zou dat voor mij het woordje “Nirwana” zijn. 😉

Ik was vandaag heeeeel graag met Denis, Just en Meis naar de familiedag gekomen. Gewoon omdat ik ZOOOOOO graag wil laten zien, waar mama het zo leuk heeft gehad dit weekend. Maar helaas had Denis al andere plannen en Just en Meis willen met geen mogelijkheid mee…….. MAAR ze hebben me alledrie moeten beloven dat ze volgend jaar ZEKER mee gaan. Zodat ze over 10 jaar ook kunnen zeggen…..dat ze dankbaar zijn dat we ze van jongs af aan al mee naar het tuinfeest hebben genomen. Maar ergens is het goed zo, als ik luister naar mijn lichaam en naar mijn verstand is het mooi geweest voor dit weekend! (alleen denkt mijn gevoel hier anders over )

Voor iedereen die vandaag nog gaat……. heel veel plezier!!!! Voor iedereen die niet meer gaat:

Nirwana Tuinfeest, je was awesome! Tnx en tot volgend jaar

xx

Suus