Het zal vast herkenbaar zijn voor een heel aantal van jullie! Slechte eters bij het avond eten. Ik weet dat wanneer kinderen gezond zijn en goed op gewicht, het niet uitmaakt en je vooral NIET in gevecht of discussie moet gaan….. Maar wat nou wanneer je kind eigenlijk op het randje van ondergewicht zit??? Lastig hoor! Je wil het eten er letterlijk induwen, maar ik kan je wel vertellen…..dat gaat je niet lukken. En dan heel stoer zeggen:”Dan eet je maar niks…. ” of “dan maar geen toetje” is ook lastig. Je wil toch hebben dat hij/zij eet en ook dat er niemand ’s nachts aan je bed staat met honger.

Wij lopen hier thuis al bijna een jaar tegenaan. Just was een hele goede eter, maar dat is 180 graden omgeslagen helaas. Hij zegt vaak al bij voorbaat “vies” of “dat lust ik niet” en vertikt het vervolgens om te eten. Tot grote ergernis van ons. En dan heb je ook nog SPECIAAL voor de kinderen je maaltijd aangepast en dan NOG niet eten. GRRRRRRRR (herkenbaar gevoel?)

Boterhammen eten ze het liefste. Nu zou je denken dat wij, met een bakkerij aan huis, daar heel blij mee zouden zijn, maar toch geldt dat voor het avondeten niet! Vooral omdat Just echt heeeeeel smal is, maak ik me daar best wel ooit zorgen over. Al moet ik zeggen dat hij bijna nooit ziek is, maar toch…..

Om het momentje aan tafel gezellig te houden, hebben we sinds kort “tafelklets”. Dit is echt heel erg leuk, het zorgt ervoor dat je met z’n allen in gesprek gaan over de afgelopen dag. Er staat op elke pagina een leuke opdracht onderaan de bladzijde, die stimuleert om het eten leuk te maken. Persoonlijk vind ik het groenterapport achterin het boek super. De kinderen worden verplicht om alle groenten die ze gegeten hebben een rapportcijfer te geven. Zo worden ze onbewust gestimuleerd om het in ieder geval te proeven, zonder dat ze dit echt in de gaten hebben.

Als je op de foto’s klikt krijg je meer informatie over het leuke #tafelkletsboek.

Het boek levert echt wel een gezellig momentje aan tafel op. Het verplicht onszelf ook om onze telefoons aan de kant te leggen. Dus het is zeker een tip! En voor sommige kinderen werkt het echt heel stimulerend om goed te gaan eten.

Voor Just moesten we echter nog meer toeters en bellen uit de kast trekken en nu heb ik vorige week iets gevonden wat tot nu toe echt werkt! Ik zou zeggen probeer het eens uit met je eigen kind en wie weet helpt het!:

Laat je kind op kleine briefjes allerlei kleine beloningen verzinnen die hij na het eten zou mogen doen. Denk aan een klein snoepje, 10 minuutjes langer opblijven, nog even samen dansen na het eten, een spelletje spelen enz. Just zijn favoriete beloning is:

Voor de duidelijkheid: er staat  “in het grote bed” . Hij mag dan als hij gaat slapen in ons bed “beginnen” en wanneer wij naar bed gaan, verhuizen we hem naar zijn eigen bed. That’s all. Hij manipuleert het grabbelen elke avond zodanig dat hij deze beloning te pakken krijgt. Als hij zijn bord leeg eet, heeft hij zijn eigen verzonnen beloning verdiend en dat stimuleert hem enorm!

Zo simpel kan het dus zijn, maar je moet er maar net op komen! (en ik juich niet te vroeg, want het kan van tijdelijke duur zijn uiteraard, maar alles wat hij eet is meegenomen)

Fijne avond!!

xx