Tja ik had verwacht dat ik nu met een gigantische knoop in mijn maag dit blog zou gaan schrijven, maar dat is niet zo! We hebben zojuist Meis weggebracht om voor de 1e keer te gaan oefenen op de basisschool en ik moet heel eerlijk zeggen dat ik er gewoon geen last van heb.

Oke, ik heb niet goed geslapen dat niet, maar dat kan er ook mee te maken hebben dat Meis zelf niet kon slapen en dus besloot te gaan “pendelen” tussen haar kamertje en die van ons. En dat Just echt schreeuwde van de groeipijnen in zijn benen. Uiteindelijk heb ik ze allebei bij ons in bed gelegd (Ja ik weet dat je daar EIGENLIJK niet aan moet beginnen, maar op een gegeven moment doe je er ALLES aan om toch een aantal uren nachtrust te krijgen) . Resultaat: 2 snurkende, draaiende en schoppende kids die WEL sliepen en wijzelf halfwakker. Maar we weten inmiddels dat wanneer er iets spannends op het programma staat, dat ze bij ons echt behoefte hebben aan geborgenheid. En daar wordt vast wel eens misbruik van gemaakt, maar het is prettig om te weten dat het een fase is.

Maar even terug naar het naar school brengen…..

Dat was bij Just wel anders, die startte na de vakantie met 10 andere nieuwe kinderen en moest al meteen zijn plekje veroveren in zo’n mega-grote kring. Hij ging ook meteen voor de “echtes” de hele week. Daarbij kwam ook nog, dat ikzelf totaal niet lekker in mijn vel zat, de school nog totaal onbekend voor mij was en er gewoon een compleet nieuw tijdperk aanbrak voor mezelf. In een klap was ik naast Juf (toen nog) ook “moeder” van school. Ik was er zelf nog helemaal niet klaar voor.

Vandaag waren er al groepjes gemaakt waar de kleuters tijdens de inloop aan een werkje mogen beginnen. Hun naamkaartje staat op het planbord en zo kunnen ze precies zien wat ze mogen gaan doen. FIJN STRUCTUUR! Als steun en toeverlaat had Meis “koos konijn”meegenomen. Een beetje onwennig stapte ze de klas binnen, maar omdat ze de enige was die “nieuw” was, werd ze met open armen ontvangen door haar nieuwe klasgenootjes en had de juf alle tijd voor haar. (wat een verschil…..) Het feit dat ik de juffen inmiddels ken en daar het volste vertrouwen in heb, scheelt ook enorm veel. Als de kinderen zo in groepjes aan het werk gaan, lijkt de klas ook minder groot. Het feit dat Meis als 31e kindje instroomt is natuurlijk te belachelijk voor woorden, maar goed, die discussie zal ik hier niet wederom gaan voeren. Dan is het prettig dat ze binnen die mega grote groep, in een klein groepje kan beginnen. Als juf kon ik al niet wennen aan en kring met 31 stoeltjes, kun je nagaan hoe dat voor kinderen eruit moet zien.

Het starten met een werkje aan de tafel is Meis ook al gewend vanuit de peuterspeelzaal dus dat gaf haar een stukje rust.

Haar vriendje Stijn kwam al heel trots binnen en ging voor haar staan en zei “hoi Meis” (en dan op een manier waarmee hij wou zeggen, ik weet alles hier al en ik ga ervoor zorgen dat ik je vandaag wegwijs maak). Meis moest er zelfs een beetje om lachen. Daarna kwam haar vriendinnetje Demi van de peuterspeelzaal al heel enthousiast naar haar toe, dus ze hoeft niet bang te zijn dat ze vandaag alleen zal zijn. (of bedoel ik eigenlijk dat IK niet bang hoef te zijn dat Meis alleen is in die grote groep?????)

Ik weet uit ervaring dat het gewoon het beste is om snel te vertrekken en niet te lang te blijven hangen. Dus Denis en ik gaven haar een kus, negeerde haar pruillip en gingen vlug naar buiten. Uiteraard heb ik nog stiekem door het raam gekeken en zag dat ze lekker zat te puzzelen. Wat een verademing.

Ik zou liegen als ik niet MEGA benieuwd ben hoe het gegaan is en heel blij ben dat ik haar om kwart voor 12 weer op mag gaan halen, maar deze start voelt ZOVEEL fijner dan bij Just. Het wordt met een aantal keer oefenen langzaam opgebouwd en dat vind ik vooral voor mezelf heel prettig! Ik verwacht dat hierdoor de dag dat ze ECHT naar school gaat minder beladen zal zijn voor mezelf, maar ik zal niet te vroeg juichen.

Voor mijn gevoel is Meis na vandaag in EEN keer peuter-af. Dag peutertijd, hallo kleutertijd! Tis goed zo….. Ik heb zoveel plannen waar ik mee bezig ben en waar ik me dadelijk  helemaal op kan gaan richten. Als ik er niet te veel over nadenk dat voor mij de baby/peutertijd definitief een deur is die dicht gaat en nooit meer open gaat……… dan gaat het vrij aardig met mij!!!

Maar nu eerst koffie!!!!

xxx